Corfu, Griekenland

Aankomst 12.00 uur
Vertrek 20.00 uur

Als ik deze ochtend voorzichtig mijn neus tussen de gordijnen steek, zie ik een stralend blauwe lucht en land! In de aanloop naar Corfu passeren we al de nodige eilandjes. We besluiten te gaan ontbijten en dan een paar uur op ons balkon door te brengen om de wereld te zien passeren.

Vanaf ons balkon hebben we prachtig uitzicht op het oude fort, het eerste wat we zien van Corfu stad. Direct daarna ontvouwt de stad zich en even later zijn kapitein en bemanning druk bezig om de Marina keurig tegen de kade te leggen. Al om half 12 wordt het sein gegeven dat de gangway vrij is en de passagiers van boord mogen. Gelijktijdig wordt aangekondigd dat er vanaf 12.30 uur shuttlebussen zullen rijden. Aha! Even wachten dus, geen nood om op zoek te gaan naar de openbare bus of een taxi te nemen.

Stipt om 12.30 uur sluiten we aan in de inmiddels behoorlijk lange rij wachtenden voor de shuttlebus. Het instappen gaat echter behoorlijk vlot en zodra bus nr. 1 vol is, rijdt bus nr. 2 al weer voor.

We worden gedropt vlak voor het oude fort. Lijkt me logisch om dat dus eerst maar eens te gaan bekijken. Het zou vandaag een mooie 24 graden worden/zijn, maar het voelt toch echt als 28 graden! Het is prachtig helder weer en de zon kan volop zijn best doen.

We betalen de €4 entree en wandelen op ons gemak doorheen het fort. Er bevinden zich onder andere een munitiedepot, de St. Joriskerk, een oud Engels hospitaal, een kerktoren en een vuurtoren.

Als je helemaal naar het hoogst gelegen deel loopt heb je natuurlijk een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving, maar wij vinden het tot halfweg al mooi genoeg. We moeten ook nog wat adem overhouden om de stad zelf te verkennen.

Voor het fort ligt een enorm plein wat ongetwijfeld gebruikt zal worden voor evenementen en ook voor cricketwedstrijden. Het is duidelijk een drukke zaterdag vandaag want overal waar auto's kunnen staan, staan er ook. Lopend richting de stad passeren we een aantal historische gebouwen, die ook hier toch weer aan de nodige restauratie toe zijn. Maar ja, waar haalt Griekenland dát geld nu weer vandaan?

Aangekomen bij het begin van het centrum tref ik tussen de vele terassen deze dotjes. En NIET uit de zon gaan hoor, gewoon blijven liggen, al hijgend :)

Eenmaal aangekomen bij één van de vele winkelstraten in het kleine centrum zien we een bekend beeld. Een heel smal straatje met veel te veel mensen. Ongelooflijk, wat een drukte. Nu liggen wij hier natuurlijk met de Marina, waar zo'n 1250 passagiers op zitten. Maar we hebben gezelschap gekregen van de Costa Fascinoza, goed voor 3780 passagiers! Dan kan het natuurlijk erg druk worden in zo'n klein stadje.

Het aanbod van de winkels is niet erg gevarieerd, veel leder (tassen, riemen, sandalen), likeur van kumkwat, houten gebruiksvoorwerpen, kleurrijk glaswerk en sponzen, veeeeel sponzen.

Na enige tijd door de nauwe straatjes te hebben gedwaald vind manlief het zo langzaamaan wel tijd worden voor een verfrissing, hij is compleet aan het uitdrogen. Nou ja! Lunchtijd dus. Maar eerst maar eens beginnen met een lekker koud plaatselijk pilsje.

We willen eigenlijk maar iets kleins eten, een salade of zo en de patron stelt voor een bord mezzes te brengen, de Griekse tapas zeg maar. Nou, dat wordt dus een bord vol. Poe hè, hoe gaan we dat weg krijgen?

Nou, niet dus, dit is het resultaat na een dik half uur. Veel te veel ....... maar wel lekker.

Via nog meer kleine, drukke straatjes lopen we langzaam weer richting ons beginpunt. We vinden het mooi geweest, Corfu stad is gezellig maar staat niet bol van de mooie bezienswaardigheden en om nog langer meer van dezelfde winkeltjes te bekijken heeft niet veel zin. Als we net het grote plein weer over willen steken zien we een touristentreintje. Hee! Zullen we ....? Ja, natuurlijk! Lekker in de wind, een beetje rondgereden worden. En dus kopen we kaartjes en stappen we in. Het treintje zit al goed vol, dus we moeten even zoeken voor een plekje. Tegenover elkaar dan maar en dan een soort van kruiselings, been van mij, been van manlief, been van mij, been van manlief. Die treintjes zijn niet gemaakt voor lange Nederlanders.

We rijden van de stad weg, langs de kust. We passeren een standbeeld van een mij totaal onbekend iemand die blijkbaar belangrijk is geweest voor Corfu. Oké ..... Vervolgens rijden we weer 10 minuten zonder commentaar totdat er ineens informatie wordt gegeven over een kerk. Ah, ja, daar rechts, zoeeefffff en we zijn er al weer voorbij. De camera heeft niet eens de tijd om zich even scherp te stellen. En we rijden weer verder. Een oude opgraving, wat stukken muur en een paar ondereinden van pilaren. En verder weer .......We hebben een rondje gedaan en zien de opgraving nu van de andere kant, dezelfde stukken muur en dezelfde ondereinden van pilaren. En daar is de kust al weer. Einde rondrit. Nou, we zijn in ieder geval een beetje fris gewaaid, maar verder hadden we het geld wel in de zak kunnen houden. Op naar de shuttlebus en aangekomen op het schip installeer ik me heerlijk met m'n e-reader op het balkon en manlief knapt even een uiltje.

Later zitten we gezellig samen op ons balkon voor de afvaart en langzaamaan zien we Corfu aan de horizon verdwijnen. In het buffetrestaurant is vanavond een Grieks buffet Extravanganza georganiseerd. We verwachten dat het er nogal druk zal zijn, maar gaan toch even een kijkje nemen. Het is er inderdaad razend druk en erg gezellig. De tafels zijn mooi gedekt met een blauw/wit geruit tafelkleed en het bedienend personeel heeft aangepaste kleding aan. Gezellig, maar iets te druk naar onze smaak. Terug naar beneden naar de Grand Dining Room dus.

Manlief start de avond met een ravioli van foie gras met een romige preisaus. Ik kies van het voorgestelde gezonde menu, kwestie van de calorien een beetje beperken, en start met de ceviche van dorade met smaken van limoen en tomaat. De sommelier beveelt manlief de chardonnay van Macon aan en mij - heel verrassend - een prosecco. Past perfect bij de ceviche.

Om de avond wat te rekken nemen we een tussengerechtje. Een salade voor mij, jong groen met rode appels en geroosterde amandelen. Manlief vult de gaatjes met een kipbouillonnetje.

We gaan verder met lamsrack medaillon met marsala saus, jonge groenten en jasmijnrijst voor mijzelf en kreeft thermidor voor manlief. Prachtig stukje vlees en flinke kreeftenpoot.

We sluiten deze avond af met een chocolade/caramelcake met vanilleijs voor manlief en een heerlijk appeltaartje met vanilleijs voor mij. Het bolletje ijs verdwijnt al snel naar de andere kant van de tafel.

We hebben wederom heerlijk gegeten, het grote restaurant is werkelijk erg goed. Omdat we pas laat zijn gaan eten lopen we pas om 10.30 uur buiten en besluiten dat het mooi is geweest vandaag. Bedtijd.