Cruise Indonesië - resumé

Zo, de gehele reis staat op het blog. Ik moet zeggen, het in real time bloggen is me best tegen gevallen. De internetverbinding aan boord is ontzettend langzaam en met name het uploaden van foto's naar het blog neemt heel veel tijd in beslag. Verder maak ik gebruik van de Blogger-app op de I-Pad en daarmee heb ik niet de mogelijkheden die ik thuis op de computer heb. Het verwerken van de foto's is veel omslachtiger, er moeten veel meer handelingen worden verricht. Voor een lange reis zou ik zeker een laptop meenemen. Voorlopig denk ik dat voor toekomstige reizen het verstandiger is dagelijks een reisverhaal te schrijven en deze thuis te completeren met foto's en online te zetten.

De reis op zich is ons ontzettend goed bevallen. Singapore is een mooie, vriendelijke, schone en goed onderhouden stad waar veel te zien is. De hoho-bus is een voortreffelijke manier om in een korte tijd op een gemakkelijke manier een goed beeld van de stad te krijgen. Gardens by the Bay is absoluut fantastisch. En ik begreep van de taxichauffeur die ons terug naar het hotel bracht dat het nog groter wordt, men is nog volop aan het uitbreiden zoals op een bepaalde foto ook goed is te zien.

De Millenium is ons goed bevallen. We geven de voorkeur aan de Solstice-klasse van Celebrity (nieuwere en modernere schepen) maar uiteindelijk is het reisdoel het belangrijkst. Het schip is goed onderhouden - natuurlijk zie je hier en daar roest, maar er wordt dagelijks onderhoud gepleegd - en het eten was voortreffelijk. We waren beiden dolgelukkig met ons ruime balkon waarvan we veel gebruik hebben gemaakt. Deze hutten zijn altijd als eerste uitverkocht en ik begrijp nu waarom.

We hebben het idee dat we geen goed beeld hebben gekregen van Bali, hoewel datgene wat we hebben gezien erg interessant was. Een volgende keer zal ik zeker op zoek gaan naar een Nederlandstalige privé gids. Ik heb voorafgaand aan de cruise informatie gezocht op het internet en in dubio gestaan over het wel of niet contacteren van een privé gids. Ik heb het niet gedaan, maar achteraf gezien was dit waarschijnlijk een betere keuze geweest. Neemt niet weg dat we zeer tevreden waren met de excursies en we vinden dat we waar voor ons geld hebben gekregen.

Een ander punt van aandacht is de grootte van het schip. We hebben behoorlijk vaak moeten tenderen en dit neemt veel tijd in beslag. Tijd die allemaal van je tijd aan wal afgaat. En dat is natuurlijk zonde. Dus hoewel we graag met Celebrity varen en hier inmiddels de nodige credits en daarmee voordelen hebben opgebouwd, het aan boord van een iets groter schip levendiger is, het culinaire aanbod groter is en er ook meer diversiteit in entertainment is,  is het wellicht toch verstandig om voor soortgelijke cruises een vergelijking te maken met kleinere schepen die minder vaak behoeven te tenderen en dichterbij bezienswaardige plaatsen kunnen aanleggen.

Ik kan iedereen die in Singapore wil verblijven van harte het Mandarin Oriental aanbevelen. Een werkelijk heerlijk hotel. Aziatisch sober, maar met een hoog servicelevel en een aantal fantastische restaurants.

En tot slot de vlucht:

Air France. Ik moet zeggen, de service aan boord was goed. Boven onze verwachting, vanwege de toch altijd slechte kritieken die je overal hoort. Het eten aan boord was goed (het blijft een vliegtuighap natuurlijk), de crew was vriendelijk en voorkomend. De toiletten werden gedurende de lange vlucht steeds gecontroleerd en verfrist. De stoelen echter ...... da's een heel ander verhaal. De stoelen (Premium Voyageur) zijn hard, maar je krijgt een kussentje, dus dat is nog op te lossen. Het feit echter dat de hoofdsteun niet echt achterover gaat terwijl de stoel wel kantelt, maakt dat je in een heel ongelukkige positie komt te zitten met je kin op je borst. Daarbij waren voor ons (beiden 1.80 meter) de zittingen veel te kort, waardoor je erg moe wordt van het zitten en manlief veel last kreeg van zijn rug. In vergelijking met de Premium Economy van Britisch Airways was dit voor ons een behoorlijk grote stap achteruit en absoluut niet voor herhaling vatbaar.

Charles de Gaulle Airport. Ik begrijp niet waarom iedereen dit zo'n vervelend vliegveld vindt, want alles staat net zo duidelijk aangegeven als op Schiphol. Gewoon bordjes volgen en je vindt je weg.

Verder zijn we tot de conclusie gekomen dat als we nog eens zo lang vliegen, we wellicht beter een overnachting in kunnen lassen in bijvoorbeeld Dubai. Of toch maar beter overdag vliegen. De vlucht duurt dan net zo lang, maar je bent zelf fris en klaarwakker en er is meer reuring in het vliegtuig. Je bent niet te moe om tv te kijken of te lezen, dus de tijd gaat sneller. Als je een slechte stoel hebt en even wilt lopen, hoef je ook niet bang te zijn over uitgestoken benen te vallen en mensen wakker te schoppen.

Conclusie: We willen absoluut nog meer zien van Azië, dat mag met de Millenium maar wellicht beter met een kleiner schip. Overdag vliegen of halfweg een overnachting inlassen, niet bij de nooduitgang gaan zitten en niet in Air France Premium Voyageur vliegen. O ja, en daags voor de terugreis toch maar even de e-mails lezen zodat je ziet dat Air France vrijdag 1 februari een mail heeft gestuurd met de aanbieding om voor € 226 per persoon te upgraden naar Business Class!!!!!!! Verdorie!!!!!!!!

Maandag 04 februari 2013

Keurig op tijd arriveren we in Parijs, terminal 2E. In omgekeerde volgorde als op de heenweg moeten we nu naar terminal 2F voor onze aansluitende vlucht naar Amsterdam. We volgen de borden voor de transfers en komen uit bij zo'n vliegveldmetro. Apart, want op de heenreis hebben we de afstand tussen 2F en 2E lopend afgelegd.

Aangekomen in 2F vernemen we dat de vlucht een half uur later zal vertrekken, om 08:30 uur. Het wordt 08.45 voor we in de lucht zitten. Het vliegtuig zit afgeladen vol. Het neemt behoorlijk wat tijd in beslag voordat iedereen een plekje heeft gevonden voor zijn handbagage. Het zou beter zijn als men eens beter op afmetingen ging controleren. Ik denk dat 80% van de passagiers een te groot formaat handbagagekoffer heeft.

Als we de landing in gaan zetten en weer onder de wolken vliegen probeer ik me te orienteren. We blijken over de Loosdrechtse plassen te vliegen. Dat betekent een voor mij ongebruikelijke aanvliegroute naar Amsterdam. En inderdaad, ik zie Almere, we vliegen recht over het Muiderslot (leuk!), ik zie Pampus en heb een prachtig uitzicht over Amsterdam, het IJ en de Amstel. We hebben behoorlijk last van turbulentie, er staat een stevige bries. Waarschijnlijk ook de reden voor deze aanvliegroute. De (vrouwelijke) piloot zet ons echter keurig op de grond. Zodra we onze koffers hebben bel ik nog vanuit de bagagehal naar de shuttledienst. Men had al gezien dat we waren geland en het busje is al onderweg. Service! We gaan naar het afgesproken punt en 10 minuten laten krijg ik een telefoontje dat het busje voor de deur staat. We lopen naar buiten en onze bagage wordt meteen van ons overgenomen en in de bus overgeladen. Luttele minuten later zijn we onderweg naar Aalsmeer. Manlief haalt de auto uit de parkeergarage, terwijl ik afreken. De koffers worden weer keurig voor ons in de auto gezet en we zijn weer onderweg naar Antwerpen.

Zondag 03 februari 2013, cruisedag 15

Geen nood om te haasten, we hoeven pas om 08:40 van boord. Omdat we weten dat zo'n laatste dag altijd een gekkenhuis is in het buffetrestaurant, besluiten we ons ontbijt vandaag te beperken tot iets lekkers bij de koffie in Cafe Al Bacio. Er is keuze uit diverse croissants en koffiekoeken. Verder hebben we het voornemen gebruik te maken van het uitgebreide brunchbuffet in het hotel.

Om 08:30 uur verplaatsen we ons naar het Olympic Restaurant, onze plaats van samenkomst voor disembarkation (verlaten van het schip). Hoe toepasselijk! We zijn nog maar ternauwernood binnen en we krijgen te horen dat we van boord mogen. Nou ja, mogen, moeten! We lopen naar de uitgang, halen de laatste keer onze seapas door de kaartlezer en lopen verder naar de terminal. Daar aangekomen staan onze koffers keurig gereed onder groen nummer 29 en we sluiten aan bij de rij voor de douane. Dat blijkt hier ook al een fluitje van een cent te zijn en in no time staan we buiten te wachten voor een taxi. Daar kunnen ze in Fort Lauderdale of Miami nog iets van leren!

Tien minuten later zijn we al bij het hotel en wat blijkt - hier hadden we op gehoopt, maar niet verwacht - ze hebben direct een kamer beschikbaar. Geweldig, dan kunnen de koffers mee naar boven en hoeven we ze niet in bewaring te geven. We zitten deze keer om de andere hoek van het hotel en hebben dus uitzicht op het reuzenrad, de baai, het Marina Bay Sands Hotel met daarachter Garden by the Bays en in de verte zien we Millie liggen.

Vanwege het weer 2 weken geleden is een bezoek aan de Gardens erbij ingeschoten en de planning voor vandaag is eerst naar het Marina Bay Sands Hotel te lopen en daar het observatiedeck te bezoeken en daarna door te wandelen naar de Gardens.

Inmiddels is het toch al bijna half elf en als we gebruik willen maken van het brunch/lunchbuffet moeten we over een 2-tal uurtjes al weer terug zijn. Het buffet sluit om 15.00 uur. Er is echter ook een avondbuffet en dat lijkt ons een betere optie. Ten eerste, we zijn niet echt hongerig op dit moment en als we vanavond nog lekker eten voordat we vertrekken kunnen we de vliegtuighap overslaan. Zo wordt besloten en we rapen onze spullen bij elkaar om naar buiten te gaan. Moeten de paraplu's mee? Mwa, het ziet er best goed uit buiten, doe maar niet. Zeker weten? Ehhh, ja, zeker weten. We gaan onderweg.

We passeren weer langs het podium waar men 2 weken geleden aan het opbouwen was voor het Chinese Nieuwjaar. Er is inmiddels hard gewerkt en er zijn veel versieringen bijgeplaatst. Onder andere alle sterrenbeelden, met prominent in het midden de Slang, sterrenbeeld van het komende jaar.

We wandelen verder en lopen het shoppingcentre van het Marina Bay Sands Hotel in. Het is er nog niet erg druk, blijkbaar is het nog iets te vroeg om te winkelen. Het is werkelijk een prachtig winkelcentrum. Aangekomen in het hotel is het even zoeken om de toegang te vinden tot het observatiedeck. We moeten eerst weer naar buiten en dan met een roltrap naar beneden om vervolgens - na kaartjes te hebben gekocht - met de lift naar boven te gaan. Lekker logisch :) Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over de baai, de Gardens en Singapore.

Als we rond zijn gelopen hebben we ook uitzicht op de infity pool van het hotel. Ik weet niet of dit het enige zwembad is, want hoewel het een prachtig uitzicht heeft, vind ik het wel een beetje klein voor zo'n groot hotel.

We vervolgen snel onze weg. We nemen de lift naar beneden en lopen de centrale hal van het hotel in. Het hotel is werkelijk gigantisch groot!

Ook hier is het weer even zoeken hoe we naar de Gardens by the Bay moeten komen. We zien wel de verbindingsbrug, maar niet de toegang naar die brug. Ik klamp een beveiligingsbeamte aan en deze wijst de weg. Ook hier moeten we naar buiten, met de lift naar boven en dan over de brug. Zo gezegd en zo gedaan en de Gardens liggen in alle glorie voor ons.

Wat ons niet bevalt is de dreigende lucht. Hopelijk houden we het droog, zo onder paraplu's!!


We wandelen het park in en pikken bij de eerste de beste kiosk een plattegrond op. Ik ben erg benieuwd wat die grote glazen koepels zijn. Het blijken de Flower Dome en de Cloud Forest te zijn. Een soort van overdekte bloementuin en regenwoud. De tuinen zijn gratis, maar voor de domes moet entreegeld worden betaald, 28 Singapore Dollar per persoon. Er rijdt door de tuinen ook een treintje, $5 per persoon. We besluiten eerst naar het startpunt van het treintje te lopen om op die manier snel en doeltreffend de tuinen te bekijken. We lopen onder de grote "paddestoelen" door, enkele zijn met elkaar verbonden met een luchtbrug. Ook hiervoor dient toegang te worden betaald, $5 per persoon.

Er zijn diverse waterpartijen in het park, met verschillende kunstvormen.

We waren er al bang voor, het begint te regenen. Nee, plensen!!

We zijn gelukkig juist bij een overkapping waaronder een aantal banken staan en geduldig nemen we plaats om de bui af te wachten. We zitten er minstens een half uur voordat het eindelijk een beetje opklaart. Het treintje is een aantal maal gepasseerd. Normaal rijdt men open, maar bij regen kan men plastic zijwanden laten zakken zodat de mensen droog zitten. Nadeel is dat ze dan ook meteen nog amper zicht hebben. Daar ga je dan met je rondritje door de tuinen.

We wandelen deels onder de overkapping verder naar het beginpunt van het treintje. Gelukkig wordt het weer helemaal droog en een kwartiertje later zijn we onderweg. We gaan in rap tempo door het gehele park. Af en toe wordt er een fotostop gemaakt, zoals bij een gigantisch groot kunstwerk van een baby, speciaal .. Hoewel het park erg mooi is, valt de rondrit me enigszins tegen. Ik denk dat het park zich beter leent voor een goede wandeling zodat je op je gemak om diverse hoekjes kunt kijken.

Vlak voor het eindpunt stop het treintje bij de domes om passagiers de gelegenheid te geven hier al uit te stoppen en de domes te bezoeken. Wij stappen uit, kopen kaartjes en beginnen met de Flower Dome. Hier is maar één ding over te zeggen, fantastisch! Werkelijk een must-see als je in Singapore bent. We verwachtten overigens een broeierige warmte, maar het was er verbazingwekkend aangenaam binnen.

Inmiddels beginnen we toch wel trek te krijgen, we hebben per slot van rekening maar erg summier ontbeten vanochtend. Ik heb op de plattegrond gezien dat er een visrestaurant moet zijn. Na even zoeken blijkt dit precies tussen de 2 domes te liggen. We maken dus onze ronde af in de Flower Dome en lopen weer naar buiten, op zoek naar het restaurant. Het is er behoorlijk druk met grote chinese families. Er staan een aantal grote ronde tafels met draaischijven in het restaurant, zoals wij die ook kennen van bij de Chinees. Wij worden begeleid naar een tafeltje voor 2. We krijgen een menukaart en een bedrukt papier met hokjes om aan te kruisen en stippellijnen om hoeveelheden in te vullen. Al snelt blijkt de bedoeling. De menukaart bestaat prakttisch enkel uit dim sum en noodle gerechten. Op het kleine papiertje kruis je aan welke dim sum je wenst en hoeveel. Gelukkig staan op de kaart de ingredienten ook in het engels vermeld. Ik probeer zo goed en zo kwaad als het gaat een keuze te maken. Het valt al met al goed mee en ze hebben hier werkelijk geweldige dim sum!

Verder gaat het naar het Cloud Forest, een soort van overdekt regenwoud met een kunstmatig aangelegde berg en een waterval van 35 meter. Overweldigend en werkelijk fantastisch opgezet. Nogmaals, dit is een must-see voor iedereen die Singapore bezoekt, of je nu van de natuur houdt of niet. Je gaat met de lift naar boven en loopt via een zich naar beneden slingerende brug weer terug naar beneden.

We hebben inmiddels al gezien dat het buiten weer met bakken uit de lucht komt. Gelukkig kunnen we vanaf dit punt onder een droogloop tot bij de taxistandplaats komen. Of we hebben gewoon geen mazzel óf het regent gewoon erg vaak in Singapore, maar we besluiten het maar voor gezien te houden. Het plan was op ons gemak terug te wandelen naar het hotel, maar met dit weer is de taxi toch een betere oplossing.

Terug in het hotel doet manlief vooruitlopend op de lange vlucht naar huis een dutje, ik herorganiseer de koffers een beetje en doe een laatste weging om te zien of ik onder de 23 kg blijf en kijk een beetje tv. Nadat we allebei een lekkere royale douche hebben genomen - hoewel de douche aan boord niet slecht is, is het toch altijd een beetje behelpen met de waterdruk - gaan we iets na zessen naar het restaurant.

Werkelijk ongelooflijk. We hebben 2 weken geleden het lunchbuffet natuurlijk al gezien, maar toen heb ik niet echt met aandacht rondgekeken. Nu heb ik een rondje gedaan met m'n fototoestel in de aanslag en het is met geen woorden te beschrijven. Overweldigend, overdadig, uitnodigend ...... Kunst is je in te houden, kleine porties pakken zodat je zoveel mogelijk kunt proberen en proeven. Aan een tafel naast ons zit een chinese familie, vader met 2 opgeschoten zoons en oma. Ik verdenk oma ervan dat ze een week niet heeft gegeten want ze loopt continu op en neer om haar bord vol te scheppen. Ik kan niet begrijpen dat zo'n klein vrouwtje zoveel eten kan wegwerken!

Er volgen nu best veel foto's van het buffet, maar ik wil graag iedereen mee laten genieten. Het zou zonde zijn me te beperken tot slechts 3 of 4 foto's.

 

Compleet voldaan verlaten we om 20.00 uur het restaurant en gaan terug naar de kamer om de koffers op te halen zodat we kunnen uitchecken. Ik maak nog één foto van het uitzicht, het reuzenrad is verlicht alsook de voetgangersbrug naar het Marina Bay Sands Hotel.

Om half negen zitten we in de taxi naar het vliegveld, waar we een kleine 3 kwartier later worden afgezet. We vliegen pas om 23.30 uur, maar we hebben geen idee hoe druk het zal zijn en hoe lang de bagagecontrole in beslag zal nemen. We hadden gerust een uur later aan kunnen komen. Er staan geen rijen voor de incheckbalies en men blijkt hier het systeem te hanteren dat bagagecontrole ter plaatse bij iedere gate plaatsvindt. Dus de rij is nimmer langer dan het aantal mensen in jouw vliegtuig. Goed systeem!

We wachten tot de gate open gaat en omdat we Premium Voyageur vliegen mogen we aansluiten in de rij van First Class en Business passagiers. In een mum van tijd zijn we in de gate en dan is het nog een half uurtje wachten voordat we het vliegtuig in mogen. De terugreis gaat met een Boeing 777, maar we zitten wederom bij de nooduitgang. We vertrekken keurig op tijd en net als op de heenreis krijgt iedereen zodra we goed en wel in de lucht zijn het avondeten geserveerd. Uiteraard laten we dit aan ons voorbij gaan, wat heel verbaasde blikken oplevert van het cabinepersoneel. Blijkbaar zijn ze bang dat we iets tekort komen want even later krijgen we ieder een doosje met 3 bonbons aangeboden. Altijd lekker.

Zodra alles weer is opgeruimd gaan de lichten uit en proberen mensen te gaan slapen. Manlief heeft direct vanaf het begin al weer moeite met de stoel. Echt niet goed voor zijn rug. Ik doe een poging om te slapen en van de ruim 13 en een half uur durende vlucht lukt het me warempel om een drietal uurtjes te slapen/doezelen. Het wordt alleen hoe langer hoe kouder naast de nooduitgang. Ik heb al 2 dekentjes over m'n benen liggen, maar m'n hele linkerkant is ijs- en ijskoud. Hoe fijn de extra beenruimte ook is, we zijn inmiddels tot de conclusie gekomen dat dit absoluut geen goede plaatsen zijn.

Twee uur voor de landing gaan de lichten weer aan en wordt het ontbijt geserveerd. Ik beperk me tot het croissantje en het bakje yoghurt. Ik vraag om een cappuchino zoals op de heenvlucht. De steward is me echter vergeten en als alles al lang en breed weer is opgeruimd komt ie alsnog met een bakkie aanzetten, vergezeld van de nodige verontschuldigingen.

We arriveren zonder al te veel problemen in Parijs.