Dubrovnik, Kroatie

Aankomst 09.00 uur
Vertrek 16.00 uur

We doen het niet zo vaak, mede omdat ik een slechte ontbijter ben, maar vandaag eten we voor de tweede keer deze cruise in de Grand Dining Room. Normaliter is dit niet aan mij besteedt omdat ik me meestal beperk tot een sneetje getoast brood met een plakje kaas. Maar ik had me voorgenomen deze cruise eens Eggs Benedict te proberen. Een bepaalde uitvoering - op broodje en met plakje ham - van een gepocheerd eitje, overgoten met wat hollandaisesaus.

En ik moet zeggen ..... dat smaakte uitstekend! Manlief hield het vandaag simpel, 2 croissantjes met jam. Kan ook lekker zijn .....

Voordat we echter gaan ontbijten hebben we vanaf ons balkon al een mooi uitzicht. Via een vrij smalle baai varen we naar de aanlegkade voor Dubrovnik. Even dacht ik dat we onder de brug door zouden varen, maar juist voor de brug maakte het schip een draai van 180 graden. Met de boeg weer richting de zee dus.

Ook hier zijn weer shuttlebussen ingezet, het is werkelijk allemaal zeer goed geregeld deze reis. We staan ongeveer om 09.45 voor de vestigingswal van Dubrovnik. Het plan is als eerste werk de wallen op te gaan, voordat het té druk wordt. Er zijn kosten aan verbonden, enkel te betalen met creditcard. Dit levert de nodige moeilijke gezichten op, niet iedereen heeft een creditcard (bij zich).

Het is een behoorlijk klim naar boven, maar na enkele kleine adempauzes staan we boven op de muur met een prachtig uitzicht over de stad. Het is eenrichtingsverkeer - erg slim - en we volgen de (gelukkig nog niet zo grote) meute. Ook hier weer de nodige Japanners die het verkeer behoorlijk ophouden omdat ze van alles en nog wat foto's nemen en om beurten ook nog eens poseren.

Je kunt een complete ronde rond de stad doen, met de nodige afdalingen en klimmetjes onderweg. Het biedt een uniek zicht op de stad en je ziet dingen die je vanaf grondniveau niet zouden opvallen.

Vanaf dit punt hebben we een goed zicht op een kabelbaantje. We besluiten eerst nog naar de overkant van het water te lopen en daar een kleine drinkpauze in te lassen. Vervolgens te gaan kijken of we met de kabelbaan naar een nóg hoger niveau kunnen komen.

We hebben een heerlijke schaduwrijke pauze met uitzicht op het haventje. Het is wederom prachtig weer vandaag en een aangename 24 graden. Nadat we ons hebben verkoeld met een pilsje en een bruiswatertje lopen we de dichtstbijzijnde poort uit op zoek naar de kabelbaan. De locatie wordt goed met duidelijke bordjes aangegeven, maar we hebben pech, er loopt juist een hele grote groep voor ons. Als we daar op moeten wachten duurt het nog minstens een uur voor we boven zijn en dan moeten we ook nog terug. De tijd om dan de stad op begane grond niveau te bekijken wordt dan wel erg beperkt. We moeten immer om 15.30 uur terug zijn aan boord van de Marina.

We besluiten het maar te laten voor wat het is en lopen via een andere poort de stad weer in. We zitten hier duidelijk op een hoger niveau en we moeten een behoorlijke trap afdalen. Geen probleem, dat doen we liever dan omhoog klimmen :)

We doen een rondje stad, bekijken de nodige gebouwen, kerken, steegjes en winkeltjes. We proberen de "hoofdstraat" een beetje te mijden, het is inmiddels ontzettend druk geworden in Dubrovnik. Waarschijnlijk trekt de zondag extra locale bezoekers en niet enkel toeristen.

Uiteindelijk belanden we weer op het plein waarvandaan de shuttlebus vertrekt. Ik zie een desk met informatie over een open sightseeingbus. Zullen we? Ja, waarom niet? Dus kaartjes gekocht en we hebben 3 kwartier kapot te maken voordat de bus vertrekt. Een kleine lunch dan maar op een terras direct aan het plein waar we op moeten stappen.

Een simpele tomaat mozzarella voor mij - véél mooier gepresenteerd dan het exemplaar in Toscana - en manlief gaat voor de hamburger,  die wel erg sober wordt geserveerd, zonder mayo en ketchup. Goed voor de lijn zullen we maar denken.

Het lijkt me verstandig voordat we de bus nemen nog even gebruik te maken van het toilet. Tot op heden is het toiletbezoek nog steeds goed uitgepakt, niet al te veel viezigheid, geen hurktoiletten. Hier vind ik echter een toilet met een deur zonder klink en zonder slot. De deur draait naar binnen én ik heb gelukkig lange benen, dus met 1 voet tegen de deur en 1 oog gericht op het gat waar normaal gesproken de deurklink hoort te zitten leeg ik snel m'n blaas. Gelukkig is het toilet wel schoon en is er ruimschoots papier voorradig. Tsja, onderweg moet je soms improviseren.

Om stipt 13.00 uur stappen we in de open bus voor een rit van 1,5 uur met twee stops van 10 minuten voor het maken van foto's. We gaan de stad uit en rijden al snel op een stijgende kustweg met prachtig uitzicht op Dubrovnik en de zee. We rijden wel met een ongelooflijke snelheid. Er staan borden van 60 en 70 km, maar de chauffeur rijdt minstens 90 km per uur. Het maken van foto's wordt hierdoor wel erg moeilijk, maar gelukkig wordt er gestopt op een plek waar we een fantastisch uitzicht hebben over Dubrovnik.

Als de bus weer rijdt wordt er een 3-tal kilometers verder gedraaid en rijden we deels dezelfde weg terug richting de brug, vlakbij de Marina. We rijden net over de brug en draaien weer, om net vóór de brug weer een fotopauze te krijgen van 10 minuten. Mooi zicht op de Marina, alleen jammer dat die veerboot zo pontificaal op de voorgrond ligt.

De route wordt vervolgd met een mooi ritje langs de jachthaven en eindigt op de plaats waar we zijn opgestapt. We moeten een klein kwartiertje wachten op de shuttlebus en voor we het weten zijn we weer terug bij de cruiseterminal. Natuurlijk worden we niet vlak vóór het schip gelost, maar aan het begin van de winkeltjes. Nou vooruit dan, kan ik meteen nog een paar ansichtkaarten kopen.

Als we weer aan boord zijn brengen we even camera en rugzak naar de hut en besluiten dan naar Horizons te gaan voor de afternoon tea. We vertrekken om 16.00 uur - als de tea begint - en hebben vanuit die lounge een mooi uitzicht. Ik heb ze vorige keer al gemist, maar nu zie ik een medepassagier met een bordje langs komen .....scones! met clotted cream! Heerlijk! Wat mij betreft het beste onderdeel van een afternoon tea :)

We hebben gisteren bericht ontvangen dat we vanavond voor een tweede maal kunnen gaan dineren bij Red Ginger. Dat is tenminste een manager die woord houdt. De reservering is pas voor 20.30 uur, dus we besluiten nog maar even naar de hut te gaan. Ik heb al gezien dat ik me aan een prachtige zonsondergang kan verwachten, dus met de camera in de aanslag installeer ik me op het balkon terwijl manlief De Telegraaf leest op de I-Pad.

Als de zon in de zee is gezakt ben ik door en door koud en duik ik dus maar snel even onder een lekkere warme douche om weer een beetje op temperatuur te komen. Iets voor 8 uur zitten we op ons - inmiddels eigen - plekje in de lounge voor een Flirtini. Dat is iets wat ik enkel tijdens een cruisevakantie drink, dus ik moet ervan profiteren nu het nog kan.

Keurig op tijd melden we ons bij het restaurant en we krijgen meteen een tafel toegewezen. We besluiten vanavond ieder iets anders te kiezen en dan samen te delen. Dus manlief kiest de springrolls en ik de summerrolls. We zijn het er samen over eens dat onze voorkeur uitgaat naar de laatste, mede omdat hierbij een heerlijk pindasausje wordt geserveerd.

Verder gaan we met een klassieker, kipsaté met pindasaus, altijd lekker! Maar ook een combinatie van sushi en sashimi gaat erin als koek.

Als hoofdgerecht gaat manlief verder met hetzelfde gerecht wat ik de eerste keer als hoofdgerecht had en waar hij met afgunst naar heeft zitten kijken, de seven spices crusted lamb rack. O en natuurlijk niet te vergeten, gebakken rijst. Geen witte rijst voor manlief, nasi moet het zijn.

Ik ga op de vistoer en kies de tong tempura. Een verrassing als het wordt geserveerd, want ik heb nog niet eerder meegemaakt dat tong wordt gebruikt om kibbeling te maken. Dure keuze :) Maar wel lekker .....

Manlief sluit af met een chocomousse en ik ....... weet niet meer wat ik vorige keer heb gekozen en krijg het voor elkaar om precies hetzelfde te kiezen. Ach, het was vorige keer lekker en zo ook deze keer zoals je kunt zien.

Het was een aangename dag in een prachtige stad die welverdiend op de werelderfgoedlijst staat en we hebben 'm afgesloten met een heerlijk en aangenaam diner. Bedtijd, morgenvroeg varen we Venetië binnen!

Corfu, Griekenland

Aankomst 12.00 uur
Vertrek 20.00 uur

Als ik deze ochtend voorzichtig mijn neus tussen de gordijnen steek, zie ik een stralend blauwe lucht en land! In de aanloop naar Corfu passeren we al de nodige eilandjes. We besluiten te gaan ontbijten en dan een paar uur op ons balkon door te brengen om de wereld te zien passeren.

Vanaf ons balkon hebben we prachtig uitzicht op het oude fort, het eerste wat we zien van Corfu stad. Direct daarna ontvouwt de stad zich en even later zijn kapitein en bemanning druk bezig om de Marina keurig tegen de kade te leggen. Al om half 12 wordt het sein gegeven dat de gangway vrij is en de passagiers van boord mogen. Gelijktijdig wordt aangekondigd dat er vanaf 12.30 uur shuttlebussen zullen rijden. Aha! Even wachten dus, geen nood om op zoek te gaan naar de openbare bus of een taxi te nemen.

Stipt om 12.30 uur sluiten we aan in de inmiddels behoorlijk lange rij wachtenden voor de shuttlebus. Het instappen gaat echter behoorlijk vlot en zodra bus nr. 1 vol is, rijdt bus nr. 2 al weer voor.

We worden gedropt vlak voor het oude fort. Lijkt me logisch om dat dus eerst maar eens te gaan bekijken. Het zou vandaag een mooie 24 graden worden/zijn, maar het voelt toch echt als 28 graden! Het is prachtig helder weer en de zon kan volop zijn best doen.

We betalen de €4 entree en wandelen op ons gemak doorheen het fort. Er bevinden zich onder andere een munitiedepot, de St. Joriskerk, een oud Engels hospitaal, een kerktoren en een vuurtoren.

Als je helemaal naar het hoogst gelegen deel loopt heb je natuurlijk een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving, maar wij vinden het tot halfweg al mooi genoeg. We moeten ook nog wat adem overhouden om de stad zelf te verkennen.

Voor het fort ligt een enorm plein wat ongetwijfeld gebruikt zal worden voor evenementen en ook voor cricketwedstrijden. Het is duidelijk een drukke zaterdag vandaag want overal waar auto's kunnen staan, staan er ook. Lopend richting de stad passeren we een aantal historische gebouwen, die ook hier toch weer aan de nodige restauratie toe zijn. Maar ja, waar haalt Griekenland dát geld nu weer vandaan?

Aangekomen bij het begin van het centrum tref ik tussen de vele terassen deze dotjes. En NIET uit de zon gaan hoor, gewoon blijven liggen, al hijgend :)

Eenmaal aangekomen bij één van de vele winkelstraten in het kleine centrum zien we een bekend beeld. Een heel smal straatje met veel te veel mensen. Ongelooflijk, wat een drukte. Nu liggen wij hier natuurlijk met de Marina, waar zo'n 1250 passagiers op zitten. Maar we hebben gezelschap gekregen van de Costa Fascinoza, goed voor 3780 passagiers! Dan kan het natuurlijk erg druk worden in zo'n klein stadje.

Het aanbod van de winkels is niet erg gevarieerd, veel leder (tassen, riemen, sandalen), likeur van kumkwat, houten gebruiksvoorwerpen, kleurrijk glaswerk en sponzen, veeeeel sponzen.

Na enige tijd door de nauwe straatjes te hebben gedwaald vind manlief het zo langzaamaan wel tijd worden voor een verfrissing, hij is compleet aan het uitdrogen. Nou ja! Lunchtijd dus. Maar eerst maar eens beginnen met een lekker koud plaatselijk pilsje.

We willen eigenlijk maar iets kleins eten, een salade of zo en de patron stelt voor een bord mezzes te brengen, de Griekse tapas zeg maar. Nou, dat wordt dus een bord vol. Poe hè, hoe gaan we dat weg krijgen?

Nou, niet dus, dit is het resultaat na een dik half uur. Veel te veel ....... maar wel lekker.

Via nog meer kleine, drukke straatjes lopen we langzaam weer richting ons beginpunt. We vinden het mooi geweest, Corfu stad is gezellig maar staat niet bol van de mooie bezienswaardigheden en om nog langer meer van dezelfde winkeltjes te bekijken heeft niet veel zin. Als we net het grote plein weer over willen steken zien we een touristentreintje. Hee! Zullen we ....? Ja, natuurlijk! Lekker in de wind, een beetje rondgereden worden. En dus kopen we kaartjes en stappen we in. Het treintje zit al goed vol, dus we moeten even zoeken voor een plekje. Tegenover elkaar dan maar en dan een soort van kruiselings, been van mij, been van manlief, been van mij, been van manlief. Die treintjes zijn niet gemaakt voor lange Nederlanders.

We rijden van de stad weg, langs de kust. We passeren een standbeeld van een mij totaal onbekend iemand die blijkbaar belangrijk is geweest voor Corfu. Oké ..... Vervolgens rijden we weer 10 minuten zonder commentaar totdat er ineens informatie wordt gegeven over een kerk. Ah, ja, daar rechts, zoeeefffff en we zijn er al weer voorbij. De camera heeft niet eens de tijd om zich even scherp te stellen. En we rijden weer verder. Een oude opgraving, wat stukken muur en een paar ondereinden van pilaren. En verder weer .......We hebben een rondje gedaan en zien de opgraving nu van de andere kant, dezelfde stukken muur en dezelfde ondereinden van pilaren. En daar is de kust al weer. Einde rondrit. Nou, we zijn in ieder geval een beetje fris gewaaid, maar verder hadden we het geld wel in de zak kunnen houden. Op naar de shuttlebus en aangekomen op het schip installeer ik me heerlijk met m'n e-reader op het balkon en manlief knapt even een uiltje.

Later zitten we gezellig samen op ons balkon voor de afvaart en langzaamaan zien we Corfu aan de horizon verdwijnen. In het buffetrestaurant is vanavond een Grieks buffet Extravanganza georganiseerd. We verwachten dat het er nogal druk zal zijn, maar gaan toch even een kijkje nemen. Het is er inderdaad razend druk en erg gezellig. De tafels zijn mooi gedekt met een blauw/wit geruit tafelkleed en het bedienend personeel heeft aangepaste kleding aan. Gezellig, maar iets te druk naar onze smaak. Terug naar beneden naar de Grand Dining Room dus.

Manlief start de avond met een ravioli van foie gras met een romige preisaus. Ik kies van het voorgestelde gezonde menu, kwestie van de calorien een beetje beperken, en start met de ceviche van dorade met smaken van limoen en tomaat. De sommelier beveelt manlief de chardonnay van Macon aan en mij - heel verrassend - een prosecco. Past perfect bij de ceviche.

Om de avond wat te rekken nemen we een tussengerechtje. Een salade voor mij, jong groen met rode appels en geroosterde amandelen. Manlief vult de gaatjes met een kipbouillonnetje.

We gaan verder met lamsrack medaillon met marsala saus, jonge groenten en jasmijnrijst voor mijzelf en kreeft thermidor voor manlief. Prachtig stukje vlees en flinke kreeftenpoot.

We sluiten deze avond af met een chocolade/caramelcake met vanilleijs voor manlief en een heerlijk appeltaartje met vanilleijs voor mij. Het bolletje ijs verdwijnt al snel naar de andere kant van de tafel.

We hebben wederom heerlijk gegeten, het grote restaurant is werkelijk erg goed. Omdat we pas laat zijn gaan eten lopen we pas om 10.30 uur buiten en besluiten dat het mooi is geweest vandaag. Bedtijd.