Maandag 28 januari 2013, cruisedag 9

Vandaag was een lekkere, lange en luie zeedag welke we af hebben gesloten met een formele avond. We hebben de hele dag niets anders gedaan dan eten, drinken, lezen, puzzelen, naar muziek luisteren, mensen kijken en ik ben er nog even tussenuit geweest om mee te doen aan de bingo! Er was $5000 te winnen, genoeg om 2 weken er achteraan te boeken :) Maar helaas ......

Ik plaats nog een foto van onze hut, dat heb ik nog niet gedaan en uiteraard van ons diner. Wederom in Olympic, coquilles in een krokant jasje voor manlief en de tomaat-mozzarellasalade voor mij (die foto kennen jullie al) en we hadden een speciaal verzoek ingediend voor kreeft thermidor. Smaakte fantastisch onder begeleiding van een goed glas Puilligny Montrachet (jullie begrijpen inmiddels wel dat manlief een voorkeur heeft voor deze wijn). Vandaag geen dessert, soms is het gewoon genoeg geweest.

Onze vast avondafsluiter is ook deze avond weer de Rendezvous Lounge, waar naar hartelust wordt gebruik gemaakt van de dansvloer.

Zondag 27 januari 2013, cruisedag 8

Vandaag zijn we in Lombok van 07.00 uur tot 17.00 uur. We hebben voor vandaag weer een excursie geboekt van 4,5 uur, Mataram Highlights. Toen ik deze excursie boekte zou Lombok onze eerste stop in Indonesie zijn, afgelopen donderdag. Rekening houdend met het feit dat we misschien nog moeite zouden hebben met de warmte heb ik gekozen voor een hele simpele tour, met bezoek aan een tempel. Echter vanwege de wijzigingen in het vaarschema heb ik het idee dat dit nu wel eens niet de meest interessante excursie zou kunnen zijn. En we hebben inmiddels 2 grote tempelcomplexen gezien, even genoeg wat ons betreft.

We hebben ons dus even verdiept in het excursie-aanbod voor Lombok en ik heb me gisteren bij de excursie-afdeling gemeld met de vraag of ik een andere excursie kon boeken. Een trip naar een Nationaal Park, een eind rijden (waardoor we veel van het eiland zien) naar een of andere hoge berg (goed voor mooie uitzichten) e.d. Nee mevrouw, sorry, volgeboekt en een wachtlijst van 20 personen. Men had de touroperator nog gecontacteerd, maar deze had geen gids meer beschikbaar om een extra bus in te kunnen zetten.

We gaan dus deze echte op pad met het idee dat het wel eens niet zo'n hele interessante dag zou kunnen worden.

Ook in Lombok moeten de tenders worden gebruikt om aan wal te gaan. Het is een prachtige zonnige dag, we stappen als een van de eersten aan boord en kunnen dus op het dak zitten. Geeft mij mooi de gelegenheid een mooie foto van Millie te maken. Het is een mooi tochtje naar het einde van de baai.

Ook hier worden we onthaald met muziek, waar we echter niet te lang naar luisteren. We spoeden ons naar de bus omdat ik niet zo graag op de achterste rij zit, daar kun je namelijk niet goed foto's maken. Al snel valt ons op dat Lombok  - tenminste het deel waar wij rijden - een veel groener eiland is dan Bali. Maar ook hier weer overal brommertjes EN ze hebben hier ook nog paard en kar, de plaatselijke taxi!

Onze eerste stop vandaag is bij het Nusa Tenggara Barat museum. Een museum over de geschiedenis van Lombok, de plaatselijke cultuur en de plaatselijke natuur. Ook wordt er aandacht besteed aan de Nederlandse onderdrukking zoals ze het hier noemen. We lopen er even rond, maar het gebouw is totaal niet gekoeld en de broeierige warmte drijft de mensen weer naar buiten. Als we teruglopen naar de bus worden we weer aan alle kante belaagd door straatverkopers.

De volgende stop is bij een zogenaamde parelfarm in Mataram. Als we nu nog uitleg zouden krijgen over hoe de parels worden verkregen en welke eventueel wel of niet in aanmerking komen voor verkoop - ik verzin maar iets - dan was het misschien nog interessant. Maar dit is een stop bij een parelwinkel en er kan enkel gekeken en liefst gekocht worden. We lopen een rondje door de winkel en zitten 2 minuten later weer in de bus. De gids had 30 minuten ingepland voor dit bezoek, maar binnen het kwartier zit iedereen weer klaar om verder te gaan. Verloren tijd!

Volgende stop - terwijl we onderweg volop genieten van het uitzicht - is bij een kunstmarkt voor pottenbakkers, mandenvlechters en houtbewerkers. Manlief blijft lekker in de koele bus zitten en ik doe een rondje om wat foto's te maken.

We gaan onderweg naar onze laatste stop, het tempelcomplex. We rijden langs rijstvelden, verbazen ons over de ongelooflijke hoeveelheid afval overal langs de kant van de wegen, we passeren zoals de gids het noemt een Chinees hotel, een kerkhof dus, in brommertjes gespecialiseerde garages en het is vandaag wasdag, werkelijk overal hangt de was buiten.

We arriveren bij Lingsar, een tempelcomplex uit 1714. Dit is de meest belangrijke tempel op het eiland voor de Balinese bevolking, welke aanhangers zijn van de Islam Wetu Telu. We worden belaagd door straatverkopers, die het hele eind met ons meelopen. Op Bali bleven ze bij de toegangspoort staan, hier komt het blijkbaar niet zo nauw. Het is vandaag zondag, dus er zijn eilandbewoners aanwezig in tempelcomplex. We krijgen een korte rondleiding en tegen het einde stuit ik nog op het toiletgebouw. Als je dat ziet hoef je prompt niet meer te plassen :)

Zoals verwacht was dit niet bepaald de beste excursie. Jammer, want onze indruk van Lombok is beter dan van Bali. Minder commercieel, meer eiland gebleven. Hopelijk zijn we nog eens in de gelegenheid hier terug te komen.

We rijden terug richting het schip, langs talloze rijstvelden. Wat men hier ook veel ziet zijn afdakjes met wat bankjes eronder op kruispunten. Bijna overal zitten wel een aantal mannen te "ouwehoeren". Die dingen hebben ze in sommige plaatsen in Nederland ook (wel niet op kruispunten), alleen ik kan even niet op de naam komen.

Als we later op ons balkon zitten terwijl we Lombok weer verlaten, blijkt dat men niet alleen rotzooi aan de kant van de weg laat liggen, maar ook het schroot gewoon in de baai achter laat. Toch zonde van zo'n mooi land, men zou er best iets zuiniger op mogen zijn.

Deze avond hebben we voor de 2e maal een afspraak in Quisine. We weten inmiddels hoe het systeem werkt en we kiezen vanavond andere gerechten dan vorige keer. We starten met een combinatie van kreeft en escargots. Ik hoop dat het iets is wat apart wordt geserveerd, maar nee, de kreeft en de slak zitten stevig ineengevlochten. Manlief blij, want nu is alles van hem (ik vertik het echt om slak te eten, het idee alleen al!)

Gelukkig hebben we ook nog soep en souffle besteld. De souffle komt in 3 verschillende uitvoeringen en de zogenaamde soep is eigenlijk saus die met de souffle moet worden gecombineerd. Het smaakt prima, alhoewel we beiden wat pit missen in het gerecht.

Pit voldoende in het volgende gerecht, een aantal verschillende Indiaase gerechtjes. Ik start met de scampi's en moet hier zowat een heel potje marmelade achteraan gooien. HEET!! Gelukkig zijn de andere gerechtjes, hoewel ook nog behoorlijk kruidig, toch een stuk minder pittig. Moet ik weer hebben natuurlijk om met het meest hete te beginnen. Ik vind babi pangang al heet :)

Als hoofdgerecht hebben we Painter's mignon. Dat painter's slaat eigenlijk alleen op het feit dat het wordt geserveerd op een bord in de vorm van een schilderpalet en de diverse smaken sausjes in kleine potjes zitten, die natuurlijk verfpotjes voorstellen. Leuk bedacht. De mignon is om te zuigen zo zacht, verrukkelijk gewoon.

Als nagerecht kiezen we voor Quisine's surprise. Dat blijkt een een chocolademousse te zijn vergezeld van een bolletje ijs. Lekker, maar om nu te spreken van een surprise?

Deze avond is er een grote show in het theater. De zangers en dansers verzorgen een musical-achtige show met muziek uit de jaren '70. Allemaal herkenbare liedjes, leuk! Kortom, een goede show en een gezellige avond. We sluiten de avond af in de Rendezvous Lounge terwijl we naar de partyband luisteren.

Zaterdag 26 januari 2013, cruisedag 7

We slapen deze ochtend uit, lekker uitrusten van een paar warme en drukke dagen. Als we om 09.00 uur opstaan liggen we al voor anker in Komodo en is men al begonnen de passagiers per tender naar de wal te brengen.

De reden om naar Komodo te eiland te gaan is het Nationaal Park waar de komodo-varanen in hun natuurlijke omgeving te zien zijn. Er worden hier dan ook maar 2 excursies aangeboden, een bezoek aan het Nationaal Park (een 2,5 uur durende wandeling) en een bezoekje aan het enige dorp op het eiland met een 2 uur durend verblijf op het strand (zonder enige voorzieningen). We hebben voor vertrek al besloten dat we vandaag lekker aan boord blijven.

We hebben een prachtig uitzicht vanaf ons balkon, het is een erg groen eiland. Het is ook vroeg al erg warm en er staat geen zuchtje wind. We zitten slechts 15 minuten in de zon en verplaatsen ons daarna weer naar binnen. Wat lezen, wat puzzelen, foto's uploaden voor het blog, we hebben vakantie!

Tegen 17:00 uur als we weer gaan vertrekken zitten we weer op ons balkon en zien we langzaam Komodo eiland aan de horizon verdwijnen.

We besluiten deze avond in de Main Dining Room (het grote restaurant) te gaan eten. We staan genoteerd voor select dining, wat zoveel betekent dat we ons op eender welk tijdstip kunnen melden voor een tafel. We krijgen vanavond een tafel aan de rand van het balkon en hebben goed uitzicht op de tafels op de 4e verdieping, waar men alles in gereedheid aan het brengen is voor de late dinerzitting van 20:30 uur.

Ik ben vanavond weer steeds te laat met foto's nemen, maar het geeft toch nog wel een goed beeld van ons avondeten. We starten beiden met een bereiding van krab en zure room. Manlief heeft als hoofdgerecht de steak a poivre, hij vraagt net als de vorige keer om medium maar wederom wordt de steak welldone afgeleverd. Misschien volgende keer toch maar rare bestellen, wellicht krijgt ie 'm dan medium? Ik heb met gehakt en olijven gevulde kip welke uitstekend smaakt. Ik heb vandaag een alcoholloze dag, manlief beperkt zich tot een glaasje Shiraz. Als dessert maakt manlief een betere keuze dan ik, hij krijgt in rum gemarineerde en gebakken banaan met een bolletje vanilleijs. Ik kies een gerechtje waarvan de omschrijving me doet denken dat het een soort van pannacotta zal zijn, echter het blijkt een behoorlijk stevige pudding met koffiesmaak. De smaak is goed, maar een kwart van de portie was meer dan voldoende geweest.

We sluiten de avond af in de Rendezvous Lounge waar op de muziek van de partyband de beentjes (niet de onze) van de vloer gaan en we onder het genot van een drankje (rode wijn voor manlief, alcoholvrije cocktail voor mezelf) nog even nagenieten van deze heerlijke relaxte dag.

Vrijdag 25 januari 2013, cruisedag 6

Vandaag een volle dag in Bali, we vertrekken vanavond om 17:00 uur richting Komodo eiland. We hebben wederom een excursie, Authentic Balinese Remains, totaal 9 uur. Dat betekent dat we vroeg van boord gaan en dus ook vroeg op moeten staan. Om 06:00 uur loopt de wekker af! Ik kijk voorzichtig door de gordijnen .... het is donker, grijs en het stortregent!!! O jee ....

We gaan snel ontbijten en om 06:45 uur zitten we weer in het theater te wachten tot ons nummer aan de beurt is om te tenderen. Om 10 over 7 is het zover en we spoeden ons wederom naar dek 1, snel de reddingsboot in. Het voordeel van dit weer is dat iedereen haast heeft om binnen te komen en daardoor dit proces behoorlijk snel verloopt. Onze eerste stop is in Kesiman bij een batik fabriek. Tot mijn spijt merk ik al snel dat we exact dezelfde weg volgen als gisteren, zover mijn hoop een ander deel van Bali te zien. Maar .... de dag is nog lang.

Bij de batik fabriek zijn een 2-tal dames aan het werk. We krijgen in het kort het proces van het batikken uitgelegd. Ik heb altijd gedacht dat het met verf te maken had, maar er wordt in 12 verschillende stappen met echte was een patroon op stof gezet. De stof kan worden gewassen, mits niet te warm want daarmee verdwijnt de was weer. Het is erg interessant om te zien en de hoeveelheid artikelen in de winkel is indrukwekkend en erg kleurrijk. Schilderijen, bedspreien, tafellakens, kleding, avondtasjes, toilettassen, zakdoeken, je kunt het niet bedenken of het is te koop. Niet bepaald goedkoop trouwens, dus ik beperk me tot 2 zakdoekjes.

We gaan weer verder naar onze volgende stop. Gelukkig klaart het weer langzaam op en de straten vullen zich wederom met veel brommertjes.

Onze volgende stop is Kehen Temple met oplopende binnenplaatsen (gebouwd op een heuvel). Een volledige sarong is hier blijkbaar niet nodig, wel een sjerp. Alleen de ingang van de tempel al, is erg indrukwekkend. Op de eerste binnenplaats staat een gigantische boom, het is me een raadsel hoe zoiets kan groeien. De gids stelt voor dat iedereen op eigen gelegenheid het tempelcomplex bekijkt. Hij heeft in de bus al iets uitgelegd over de oorsprong e.d. en de verschillende gebouwen binnen het complex zijn vergelijkbaar met de tempel waar we gisteren zijn geweest. Indien we vragen hebben kunnen we hem hierover altijd aanspreken.

Het is een mooie tempel waaraan duidelijk al de nodige renovatiewerken zijn verricht.

Als we de tempel verlaten is het nog niet zo gemakkelijk in de bus te komen. We worden aan alle kanten "overvallen" door straatverkopers die proberen hun sarongs, overhemden, kettingen e.d. te verkopen. Alles kost 5 dollar als we ze moeten geloven. Een aantal passagiers gaan de onderhandeling aan, 1 dame slaagt hierin zo goed dat ze uiteindelijk 5 overhemden voor haar man heeft voor slechts 5 dollar!

We gaan weer rijden, niet te ver deze keer voor onze volgende stop. Een historisch dorp, Penglipuran, waar we zullen worden geinformeerd over de locale architectuur en we de dorpelingen kunnen zien tijdens hun dagelijkse bezigheden.

Het is een mooi dorp, dat moet gezegd zijn. Maar we zien bar weinig dorpelingen bezig met dagelijkse bezigheden. Tenzij die bezigheden bestaan uit op de grond of op een muurtje zitten :)
We krijgen de gelegenheid om in een huis van een bewoner te kijken. Het is klein en primitief, als we een kijkje nemen in de keuken wanen we ons jaren terug gegooid in de tijd. Er staat buiten onder een afdak echter wel een redelijk moderne wasmachine.

Het is inmiddels al 12:30 uur en we beginnen langzaamaan trek te krijgen. Een van de redenen voor het boeken van juist deze excursie was het indonesische lunchbuffet. Manlief hoopt te kunnen genieten van de originele indonesische keuken. Als we in de bus stappen geeft de gids aan dat we over 3 kwartier op onze lunchlocatie zullen zijn! We moeten naar Rendang Village, naar het Maha Giri restaurant. We rijden nu wel verder het achterland in en de beelden die we nu met regelmaat te zien krijgen komen meer tegemoet aan de voorstelling die we ons hadden gemaakt van Bali.

Het restaurant blijkt deel uit te maken van een klein hotelresort en heeft een fantastisch uitzicht op de achtergelegen bergen en rijstvelden. Absoluut de moeite waard om 3 kwartier voor om te rijden. Het buffet echter ...... valt een beetje tegen. Het is aangepast aan de naar zeggen westerse smaak. De gerechten zijn klaargemaakt zonder extra kruiding. De sambal en ander heet spul staat aan het einde van het buffet in potjes en flesjes en kan naar eigen believen worden toegevoegd. Toch jammer, misschien had men beter een gulden middenweg gezocht en een aantal milde gerechten EN een aantal spicey gerechten gemaakt. Overigens - dat alles buiten beschouwing gelaten - het smaakte prima!

Een dik uur later verlaten we het restaurant voor onze laatste stop van vandaag, Klungkung, voor een bezoek aan Kertha Gosa, een historisch gerechtsgebouw, beroemd om zijn geschilderde plafonds. Wederom een prachtig complex, goed gerenoveerd en onderhouden, het ziet er verzorgd en sfeervol uit. Op het complex is ook nog een klein museum aanwezig, waar het nodige is te vinden over de jarenlange aanwezigheid van de Nederlanders op Indonesie.

Het wordt tijd om terug te rijden naar de haven. Gelukkig volgen we deze keer een andere route, dichter langs de kust en we zien dus veel meer groen en ook nog een verdwaalde Chinese tempel. Het is in de loop van de dag nog stralend weer geworden met hier en daar een wolkje. De temperatuur is opgelopen tot een 33 graden Celsius. Aan het einde van zo'n drukke dag plakt alles :) Luchtig kleding, katoen en linnen, en niks knellends dragen is het motto.

We hebben mazzel en hoeven niet met de kleine reddingsboot terug, maar mogen aan boord van een grote rondvaartboot. Dit geeft me de gelegenheid vanaf het bovendek nog een aantal sfeerfoto's te maken onderweg naar ons huis voor deze vakantie.

Het is 5 voor 5 als we aan boord gaan en we weten dat er nog een paar bussen onderweg zijn. De kapitein zal zijn vertrek moeten uitstellen. Indien men hier op eigen gelegenheid het eiland gaat verkennen moet men rekening houden met lange reistijden, er is druk verkeer en er zijn veel opstoppingen.

Het is voor ons een speciale dag en we hebben gereserveerd voor een feestelijk diner in het a la carte restaurant, Olympic. Na een verkwikkende douche zoeken we deze avond een plaatsje nabij de Martini Bar, de meest levendige plek aan boord. We beginnen de avond met een Martini, iets wat we eigenlijk alleen aan boord van een cruiseschip drinken.

Om 20:00 uur melden we ons in het restaurant. Vanavond start manlief met de gerookte zalm en krabparfait en ik kies deze keer voor een erg kleurige starter, een verfrissende versie van een tomaat-mozarella salade. De voorgerechten worden begeleid door een fijn glas Puilligny Montrachet. Ons hoofdgerecht is hertekalf, een machtig mooi stukje mals vlees. Ik kom er deze avond ook achter dat die lekkere rode wijn geen Beringer is maar een Bezinger. Hij smaakt er niet minder om :) Manlief gaat verder met een variatie van sorbetijs en ik kan er niet aan weerstaan wederom de Grand Marnier souffle te kiezen. Man, wat is dat lekker. Ik heb manlief al laten weten dat ie zich alvast moet voorbereiden, want ik ga bij thuiskomst net zo lang oefenen tot ik net zo'n lekkere souffle kan maken! Om het af te leren krijgen we bij onze Irish coffee en cappuchino nog een aantal petit fours. Een perfecte afsluiter van een een lange, maar mooie dag op Bali.