Van New York via Reykjavik naar Amsterdam

Vluchtgegevens:
Newark vertrek 19.55 uur, aankomst Reykjavik 06.35 uur
Reykjavik vertrek 07.40 uur, aankomst Amsterdam 11.40 uur

Om 16.15 uur staan we buiten het hotel op een taxi te wachten. We hebben 1 wachtende voor ons, dus dat moet lukken. Denken we. Maar dat valt nog niet mee. Er komen wel taxi's aan om mensen bij het hotel af te zetten, maar die moeten allemaal naar het taxibedrijf voor de avondwissel en zijn niet bereid klanten aan te nemen. O jee, maar goed dat we vroeg zijn. Aha, die meneer is weg. Nu zijn wij aan de beurt. Een hele poos komt er helemaal geen taxi. En de paar die dan uiteindelijk door de straat rijden willen niet stoppen. Dan stopt er zo'n hele grote dikke zwarte SUV voor het hotel om mensen uit te laten stoppen. De portier praat even met de Sikh achter het stuur en komt dan op ons toegelopen. De chauffeur wil ons voor de vaste prijs van $90 naar het vliegveld van Newark brengen. Duurder dan een gewone taxi, maar ook wel iets luxer en we gaan hier echt niet moeilijk over doen. Akkoord!

De chauffeur informeert nog of we wel cash kunnen betalen. Waarschijnlijk is dit een extra ritje dat ie lekker in eigen zak steekt. Van ons mag ie. Het is aanschuiven New York uit en aanschuiven op de snelweg. Uiteindelijk verspreid al het verkeer zich en kunnen we weer normaal door rijden. Het is 18.15 als we bij het vliegveld zijn. Inchecken gaat snel, maar we krijgen wel de mededeling dat door slecht weer in IJsland de vlucht te laat is vertrokken en daardoor later zal arriveren en daardoor wij weer later zullen vertrekken. Gelukkig mogen we gebruik maken van de Lufthansa lounge, zit altijd comfortabeler dan in de vliegveldhal.

We lezen wat, we drinken wat, ik ga af en toe op de monitors kijken en uiteindelijk begint het boarden om 20.45 uur en stijgen we op om ongeveer 21.15 uur. Het lukt me om nog een paar leuke foto's te maken van Manhattan.

Waarschijnlijk door alle vertraging en het in sneltempo gereed moeten maken van het vliegtuig voor deze vlucht krijgen we geen menukaart uitgereikt. De stewardess komt langs om de vertellen wat we kunnen kiezen, vis of vlees. Eigenlijk geen echte keuze, want het vlees blijkt een koude bereiding te zijn. Daar hebben we geen zin in, dus wordt het vis, zalm wel te verstaan. Prima bereid, die IJslanders zijn gewoon goed in vliegtuigeten!

We lezen wat, we dutten wat, maar echt slapen lukt me toch nooit. Maar .... 5 uur is te overzien en dan mogen (moeten) we er weer uit. En er ligt me dan toch een pak sneeuw! Ook onze vlucht naar Amsterdam heeft vertraging, dat was te verwachten. Maar we mogen redelijk snel het vliegtuig in. Niet via de slurf zo blijkt, we mogen een mooie wandeling door de sneeuw maken. Ach, je moet alles eens meemaken, zo erg is het niet.

De ergste vertraging vindt plaats doordat er een rij is voor het ijsvrij maken. We wachten geduldig, we hebben fijne stoelen. Rond de klok van 09.30 uur stijgen we op, het is nog steeds hartstikke donker in IJsland.

We krijgen een Amerikaans ontbijt, omelet met worst en aardappelen. Ik laat mijn bordje keurig afgedekt staan en beperk me tot de yoghurt, zowel die van manlief als die van mezelf. Manlief krijgt in ruil mijn croissantje. Voor wat hoort wat.

Twee en een half uur later zijn we in Amsterdam. We pikken de koffers op, zijn blij dat de auto er nog staat met alle ramen er in en zoeven even later via de A2 richting Antwerpen. Het was/is een lange dag.

We hebben het ontzettend naar onze zin gehad in New York, hoewel we geen rekening hadden gehouden met de ijzige zeewind. Stom, maar dat weten we nu ook weer. Ik wilde persé graag rond Kerst naar NYC, maar zou achteraf gezien een ander toch aanraden tijdens een warmere periode te gaan. Met name omdat je in NYC eigenlijk zoveel mogelijk te voet moet doen om het tijdverlies door het idiote verkeer te beperken. En wat de kerstsfeer betreft, ik vergelijk alles met Londen en dan valt NYC helemaal in het niet. Dus, ga in het voorjaar of het najaar naar New York.

Icelandair is absoluut voor herhaling vatbaar. We hadden dan wel geen flatbeds in de business class, maar voor die paar uur naar New York is dat ook geen must. We krijgen wel ontzettend goede service, frisse propere vliegtuigen én de beste vliegtuigmaaltijd ever voor dezelfde prijs van een economystoel van KLM.

Onze laatste dag in New York City

En toen was het al weer donderdag. Onze laatste dag. Maar ...... een hele dag. We vliegen pas om 20.00 uur, we mogen tot 16.00 uur onze kamer gebruiken, dus we hebben totaal geen haast. Plan de campagne ..... Ellis Island. In Antwerpen is het Red Star Line museum geopend, waar het verhaal wordt verteld aan de hand van de landverhuizers. De vele emigranten die Europa verlaten om in Amerika een nieuw en hopelijk beter bestaan op te bouwen. Het lijkt ons interessant om te zien hoe het verhaal verder gaat op het moment dat ze voet aan wal zetten in New York. Ellis Island dus.

Maar eerst nog een laatste Amerikaans ontbijt, als we weer thuis zijn is het terug aan de yoghurt :) Manlief besteld 2 spiegeleitjes met toast en ik doe voor 1 keer eens gek. We zijn weer bij Rue 57 en ik heb al een paar ochtenden een bord langs zien komen met iets met aardbeien. Na bestudering van de menukaart kom ik tot de conclusie dat het niets anders kan zijn dan brioche french toast met verse aardbeien en vanillemascarpone. Klopt helemaal, want ik krijg precies voor mijn neus wat de bedoeling was. En ik ben een hele slechte ontbijter, maar dit was me dan toch lekker!! De toast is doordrenkt met die typische Amerikaanse siroop. Heeft niets meer met gezond ontbijten te maken, want het is hartstikke zoet. Het enige gezonde zijn de aardbeien! Mmmmmmmmmm!!

Met een goed gevulde maag houden we een uurtje later een taxi aan om ons naar Battery Park te brengen. Het uiterste puntje van downtown New York, waar we op de boot moeten stappen die ons naar Ellis Island zal brengen. Het is een overtocht in combinatie met het Vrijheidsbeeld. Het is in de prijs inbegrepen dat we hier ook uit kunnen stappen en met bijvoorbeeld de volgende boot weer verder kunnen varen, maar gezien de koude wind en het feit dat we geen kaartjes hebben waarmee we ook binnen in het Vrijheidsbeeld mogen kijken, laten we deze kans aan ons voorbij gaan.

We zitten lekker warm binnen de tocht uit en een half uurtje later leggen we aan bij Ellis Island. Het huidige hoofdgebouw dateert van 1900.

In de loop van de jaren - vanaf aankoop in 1774 tot 1990 toen men hier een museum van heeft gemaakt - is er het nodige veranderd aan het eiland. De verschillen door de jaren heen worden getoond middels diverse maquettes, ik heb een foto gemaakt zoals het eiland nu is.

Jammer genoeg hebben wij slechts een deel van de collectie gezien. Het museum kampt nog steeds met de gevolgen van orkaan Sandy. Elektraleidingen en dergelijke moesten worden vervangen en momenteel is men nog aan het werken aan het luchtkoelingssysteem. Om reden hiervan is een deel van de collectie elders opgeslagen. Er waren ruimten waar amper schilderijen aan de muur hingen en ook veel gebruiksvoorwerpen waren opgeslagen. Jammer, want daardoor misten we een echte aansluiting bij het museum in Antwerpen. Het was ook mooi geweest had men ons dit op voorhand - bij verkoop van de tickets - even laten weten. Maar ... we hebben onze ronde door het hele gebouw gedaan en in ieder geval een indruk gekregen van wat hier door de jaren heen allemaal is gebeurd. De centrale hal bijvoorbeeld heeft verschillende functies gehad, aangegeven middels foto's.

Mensen hadden weken gepakt en gezakt op een boot gezeten en moesten dan soms op het eiland nog een paar weken in een gemeenschappelijke slaapzaal in quarantaine blijven. Geen pretje lijkt me.

Voordat we het museum weer verlaten zoeken we nog even het toilet op. Het gebeurt niet vaak dat ik daar foto's maak, maar deze toiletten waren wel erg fotogeniek en origineel.

We moeten een klein kwartiertje wachten op de boot die ons weer naar het vasteland brengt. Het zonnetje schijnt tussen de wolken door en dat geeft mij de gelegenheid een laatste mooie foto te maken van Manhattan.

Als we terug zijn bij het hotel lopen we nog even binnen bij het naastgelegen restaurant. We bestellen beiden een salade met verse tonijn. Blijkbaar zijn we beiden vergeten hier een foto van te nemen.

Terug naar het hotel om de koffers in te pakken. Keurig om 16.00 uur trekken we de deur van onze hotelkamer achter ons dicht en melden we ons aan de check-out balie.

Avondje Andrea Bocelli in Madison Square Garden

We gingen niet naar New York en besloten toen ook naar een concert van Andrea Bocelli te gaan. Neen, we gingen naar een concert van Andrea Bocelli en dat vond toevallig plaats in New York. Een goede reden voor een citytrip nietwaar?

We moeten om 19.30 uur in Madison Square Garden zijn. We moeten rekening houden met het drukke verkeer en het feit dat het een tijdstip is waarop veel mensen een taxi nemen. Om op restaurant te gaan, naar het theater, een sportwedstrijd o.d.

We hebben dus al om 17.00 uur gereserveerd bij Rue 57 voor het avondeten. We hebben de lunch overgeslagen, dus we zijn inmiddels weer wel toe aan iets lekkers. We besluiten te beginnen met sashimi voor twee en verder te gaan met zeetong voor manlief en kip scaloppini voor mij.

Het restaurant heeft een eigen sushibar en er staan 3 koks achter de toog. De reden om sashimi te bestellen - behalve dat we het gewoon lekker vinden - is omdat we denken dat dit wel snel op tafel zal staan. Niets is minder waar, het duurt en duurt. Kostbare (taxi)tijd gaat verloren. Maar gelukkig, daar komt men al. De sashimi is prachtig vers, zoals het hoort. En de hoofdgerechten komen er vrij snel achteraan. Weer wat tijd ingehaald.

Het is niet de keuken van gisteren, maar het smaakt allemaal prima en is goed bereid. We besluiten dat we maar niet het risico moeten nemen een dessert te bestellen en te lang te moeten wachten. Een dag iets minder eten kan ook geen kwaad.

We hebben gelukkig meteen een taxi te pakken die zich meteen in de drukte van Times Square vast rijdt. Dat was te verwachten, gelukkig zijn we ruim op tijd. Jammer alleen dat we een taxichauffeur hebben die ons aan de achterkant af zet, nu moeten we tegen de koude wind in een blokje om lopen. Maar goed, we zijn er, we zijn op tijd en we zijn er klaar voor.

We hebben perfecte plaatsen op de vloer op een eerste rij van een blok. De benen kunnen dus zonder problemen gestrekt vooruit. Altijd plezierig.

Het concert was geweldig! Bocelli werd bijgestaan door een soprane en een bekende Amerikaanse popzangeres. Er werden afwisselend klassieke en lichtere nummers gezongen. Uiteraard het bekende Nessum Dorma, maar bijvoorbeeld ook - hoe kan het anders - New York, New York.

Madison Square Garden is gigantisch, er gaat een enorme hoeveelheid mensen in en het zat tot aan de nok afgeladen vol. Dat was vooral goed te merken toen we rond 10.15 naar buiten liepen op zoek naar een taxi. Aanschuiven in de rij! Ik denk dat we ruim een half uur hebben staan wachten. Dat viel al met al nog mee.

Een hele fijne avond! We hebben genoten!

Rondje New York

Het is al weer woensdag! De tijd vliegt voorbij en we hebben bij lange na nog niet alles gezien. Gaat natuurlijk ook niet lukken in één citytrip, maar we doen ons uiterste best.

Eerst maar weer eens ontbijten. Voordat we de deur uitlopen ga ik even bij de receptie langs. Bij reservatie heb ik ingevuld graag in aanmerking te komen voor een late check-out omdat we pas om 20.00 uur vliegen. Daar heb ik niets meer op gehoord, dus lijkt het me verstandig even navraag te doen. En ja, het staat keurig genoteerd, we hebben de kamer ter beschikking tot 16.00 uur. Perfect!

Vandaag gaan we weer naar Rue 57, daar vinden we het toch gezelliger én ik wil het risico niet lopen dat de koffiemachine nog niet werkt. Manlief houdt het erg simpel vandaag en besteld een croissantje met jam en een banaan. De banaan wordt keurig voorgesneden aangeleverd, service! Ik ga voor de eggs benedict, alles gaat op behalve dat slappe bosje groen.

 

We waren vandaag later wakker. Misschien raken we eindelijk gewend aan het tijdsverschil, maar het kan natuurlijk ook liggen aan al die wijn van gisteravond. Geen probleem verder en we nemen ruimschoots de tijd voor ons ontbijt en een paar bakkies koffie. We hebben namelijk een plan de campagne vandaag, we gaan een cruise maken. Een kleintje maar hoor en waarschijnlijk bij lange niet zo luxe als we gewend zijn. We gaan met de rondvaartboot een rondje New York doen. We doen de full circle, dus rond het hele eiland. En gezien de boot pas vertrekt om 12.00 uur hebben we geen haast.

Het is dan ook al 11.00 uur als we het restaurant verlaten, we hebben meteen gereserveerd voor een vroeg diner vanavond in verband met een speciale gelegenheid. Wordt vervolgd. We houden meteen een taxi aan en om 11.30 uur staan we voorzien van kaartjes te wachten bij Pier 83.

Men heeft vandaag redelijk mooi weer beloofd, zon en bewolking wisselen elkaar af, het blijft droog, maar het is nog steeds ijzig koud. De gevoelstemperatuur ligt tenminste 10 graden lager dan de eigenlijke temperatuur. Om 12.15 uur worden we naar de boot begeleid. We zoeken ons een plekje op het open bovendek en het is lekker zitten in het zonnetje.

O, o, het zonnetje verdwijnt en de wolken nemen toe. Nu wordt het toch wel frisjes hier bovenop. Nu ja, zien hoe lang we het volhouden. En we varen nog niet eens!

Dat duurt gelukkig ook niet meer lang en even later varen we de Hudson op in de richting van het Vrijheidsbeeld, vol tegen de wind in dus. Kouddddd!!! Maar .... ik hou stug vol. Manlief stuur ik echter naar beneden en naar binnen, hij heeft zo zijn handen al vol aan z'n bronchitis, hij hoeft er niet ook nog een longontsteking bovenop te krijgen.

Er is een gids aan boord die over van alles wat we passeren, zowel aan stuurboord als aan bakboord, commentaar geeft. Het is grappig om te zien hoe alle hoofden en camera's in dezelfde richting draaien als hij zegt: and on your left you see .........

We naderen Ellis Island, het Vrijheidsbeeld en hebben vanaf hier een prachtig uitzicht over Downtown Manhattan en Brooklyn Bridge.

Ik heb me inmiddels verplaatst naar de voorsteven van het schip. Twee verdiepingen lager en een vrij hoog gangboord. Alleen m'n neus wordt koud, bij wijze van spreken. Manlief zit binnen en ik loop een beetje heen en weer, af en toe naar binnen om terug op te warmen en dan weer naar buiten voor de nodige foto's. We passeren een grote hoeveelheid bruggen.

De zon is totaal verdwenen en hoewel de donkere bewolking zorgt voor speciale foto's, is het ook ontzettend koud buiten en na de laatste brug hou ik het buiten voor gezien. We draaien rond de klok van half 3 de Hudson weer op en om 15.00 uur zijn we weer keurig terug bij ons vertrekpunt. Een leuke rondvaart, vanaf het water heb je toch weer een totaal ander gezichtspunt op een stad.

Het duurt even voor we een vrije taxi zien en daarna moeten we (de taxichauffeur) ons nog een weg banen door het idiote verkeer van NYC. Om 16.30 uur zijn we terug in het hotel. Tijd om ons gereed te maken voor het avondprogramma.

Restaurant Aquavit in New York

Klapperrrrrrrrrrrr van de week. Tenminste, dat hopen we toch. We gaan vanavond eten bij restaurant Aquavit. Bekroond met 2 Michelinsterren, dus als het goed is wordt deze avond de slagroom op de taart. Het restaurant staat bekend om zijn op de Scandinavische keuken gebaseerde gerechten.

Ik ben inmiddels weer opgedroogd en opgewarmd en hoewel het restaurant op loopafstand is, nemen we vanwege de aanhoudende regen toch maar een taxi. Dat is nog niet zo simpel blijkt. De taxichauffeur geeft aan dat in de betreffende straat werkzaamheden worden verricht en hij ons wellicht niet voor de deur af kan zetten. Oei, hadden we toch nog een plu bij ons moeten steken?

Maar gelukkig valt het mee, we kunnen slechts 2 deuren verder uitstappen. We worden vriendelijk ontvangen en naar onze tafel - aan het raam! - begeleid. Perfect plekje, naast de verwarming! (ik ben nog niet helemaal op temperatuur).

Naar goed gebruik beginnen we onze avond met een glas champagne. We krijgen de menukaart ter bestudering aangeboden en de keuze is snel gemaakt. Als een dergelijk restaurant een tastingmenu heeft is het gemakkelijk kiezen. Chef's Tasting dus met het wijnarrangement.

Om te beginnen krijgen we een paar kleine proevertjes op tafel gezet. Ik weet niet exact meer wat het was, kwarteleitjes, zalm e.d., maar het was wel lekker. De crackers vonden we niet echt speciaal.

En verder gaan we met een 2-tal amuses. Geen idee meer wat dit precies was, ik zou aantekeningen moeten maken! Er zat in ieder geval venkel in en de crème was - dacht ik - met bloemkool. De tweede amuse was met bloedworst. Nu ben ik daar niet zo'n liefhebber van, maar het was erg smakelijk.

En dan beginnen we officieel met het menu. Op hooi gerookte zalm, leuk gepresenteerd onder een klein stolpje. De rooklucht was goed aanwezig, erg lekker! Bijgestaan door een mooie Blanc de Blancs van Long Island, New York!

Een creatieve opmaak van het volgende gerecht. St. Jacobsmosselen en gember. Ook al weer zo lekker! Hierbij een Italiaanse wijn, een Friulano.

De gerechtjes volgen elkaar in Amerikaans tempo op. Zometeen maar even om een kleine pauze vragen. Een lieflijk bordje met foie gras en een ons onbekende vrucht, duindoorn. Het gaf een mooi zuurtje aan het gerecht. Hierbij een Oostenrijkse Muskateller.

We zetten soms onze vraagtekens bij de opmaak van de borden. Zojuist zo'n mooi klein verfijnd gerechtje en dan de volgende gang. Mooi opgemaakt, daar niet van, maar niet in balans met het vorige. Zoals je verderop zult zien, valt ook de opmaak van het dessert een beetje uit de toon.

Het smaakt er overigens niet minder om, deze combinatie met zwezerik en zuurkool. Samen met de Spaanse Manzanilla een heerlijk bordje.

We zijn halfweg. Om de smaakpapillen weer een beetje te neutraliseren krijgen we tussendoor een glaasje aangeboden. Een cocktail van vlierbloesem en IPA bier. Ik ben totaal geen bierliefhebber, maar zelden zo'n lekkere cocktail op ;)

Na een mooie pauze gaan we verder met langoustine en amandelen. De langoustine was keurig voorbereid en we konden de schaal er zo af nemen. Lag gewoon voor de mooi op het bord. Samen met de Riesling, een echte Moezelwijn, een mooie combinatie.

Het zijn veel bordjes, maar omdat het zulke mooie kleine gerechtjes zijn zitten we gelukkig nog niet vol, want we zijn er nog niet. Plaats maken voor de eend met bloemkool. De saus was heerlijk, evenals de Franse Bordeauxwijn, Pessac-Léognan van 2005!

Voordat we helemaal op het zoet over gaan, krijgen we nog een mooi klein proevertje met dille en vijg. Erg smakelijk. Hierbij krijgen we een typisch drankje, Dansk Mjød, Viking Blod. Dit zou - volgens bronnen als Wikipedia - wel eens de oudste drank ter wereld kunnen zijn. Een typische smaak, maar we vonden het wel lekker. Zo lekker dat ik vergat tijdig een foto te maken.

Laatste gerecht van het menu, het toetje! Artic Vogelnestje. Wat moet je daar nu van verwachten? Nou, ten eerste een beetje een rommelige presentatie. Ten tweede, gewoon een hartstikke lekker dessert. Ik heb speciaal een foto gemaakt van de binnenkant van het ei, omdat daar een deel van het lekkere in zat. En de rest zat in het glas, een echte Franse Sauternes.

Als je nu dacht dat we uitgegeten waren ...... neen dus. De koffie is besteld en om de tijd wat te doden tot worden er nog wat kleinigheden op tafel gezet. Kleine oliebolletjes - manlief kan er niet vanaf blijven, dus een erg kale foto - en bonbons. Ach, aan de calorieën zullen we vanavond maar niet denken.

We hebben werkelijk heerlijk gegeten. Een bekwame en vriendelijke bediening in een sober doch warm ingericht restaurant. Ik vind het dan alleen erg jammer dat het toilet niet in de pas loopt met de rest. Papieren handdoekjes, een prullenbak voor diezelfde handdoekjes die uitpuilt, een kliedernatte wastafel. Een klein puntje van aandacht! Neemt niet weg dat we hier zonder problemen nog eens terug zouden gaan. Enne, in vergelijking met andere sterrenrestaurants in NY was dit restaurant uiterst plezierig geprijsd.

Het regent nog steeds, dus ons voornemen om terug naar het hotel te lopen vergeten we maar snel als er zodra we buiten stappen een taxi aan komt rijden. Soms mag een mens al eens mazzel hebben hè?