donderdag 3 oktober 2013

Van Brussel naar Istanbul

We zijn weer onderweg! Om 11.15 uur vertrekt onze vlucht met Turkish Airlines vanuit Brussel naar Istanbul. Daar blijven we een paar dagen om de stad te bezoeken (een eerste keer voor beiden) en maandag 07 oktober 2013 gaan we aan boord van de Celebrity Constellation voor een cruise naar de Zwarte Zee. Eens iets heel anders!
 
Brussels Airport is echt een makkie, je "vliegt" overal doorheen. De douane en controle is een fluitje van een cent. Of dat nu vanuit het oogpunt van veiligheid bekeken een goed teken is, is maar de vraag, maar het is wel plezierig. Maar ... aangekomen bij de gate begint het oponthoud. Het vliegtuig is nog niet gearriveerd, dus we kunnen met zekerheid aannemen dat we te laat zullen vertrekken.
 
Het wordt uiteindelijk 11.55 uur voor we van start gaan, maar de piloten leveren fantastisch werk. In plaats van de geplande aankomsttijd van 15.35 uur, landen we om 15.45 uur. Een half uur ingehaald!
We hebben overigens een perfecte vlucht gehad. Het vliegtuig was schoon en de bemanning uitermate vriendelijk. Op het menu stond groene boontjes in olijfolie, daarna kon je kiezen tussen gegrilde kipmedaillons met mosterd/curryboter, ratatouille en tomatenrijst of Tas Kebab, ofwel stukjes bief in tomatensaus met ratatouille en rijst, gevolgd door een stukje pruimencake. We hebben wijzelijk gekozen voor de kebab. Eten in hapklare stukken is altijd gemakkelijker in een vliegtuig dan met een plastic mesje een kipfilet te moeten snijden. Het eten ging vergezeld van een vers, warm broodje alsook een pakje crackers en een bakje smeerkaas. Voor vliegtuigeten zeker niet slecht.


Aangekomen op de luchthaven moeten we eerst onze Visa-stempel halen. Hiervoor heeft men een aparte balie, € 15,00 betalen, stempel, stempel en we zijn er helemaal klaar voor om door de douane te gaan. En dan is het even schrikken en slikken. Er staat een gigantische rij mensen, het is haast nog erger dan Miami. Om welgeteld 16.50 uur zijn we er door!! Op naar de bagage, die uiteraard op band 10 (de aller, allerlaatste en dus het verste weg) binnen komt.

Na ampel beraad (lees: de nodige uren te hebben doorgebracht met het doorspitten van recensies op Zoover en Tripadvisor) heb ik een kamer geboekt in het oude stadsdeel Sultanahmet in het Best Western Premier Hotel Acropol Suites & Spa. Achteraf bezien een uitstekende keuze. Via het hotel kon ook een transfer worden geboekt vanaf het vliegveld naar het hotel. In de aankomsthal stond onze chauffeur keurig te wachten. Blijf het toch altijd vreemd vinden om bij aankomst in een vreemd land ineens een bord te zijn met je eigen naam erop.

De beste man had echter geen idee hoe hij bij ons hotel moest komen. Na diverse stops om de weg te vragen stonden we dan eindelijk voor de deur. Precies zoals het er op de internetsite uitziet. O ja, het was inmiddels volop aan het regenen!! Ik hield als 2 weken de weersverwachtigen voor Istanbul en een aantal steden die we tijdens de cruise aandoen in de gaten en de voorspellingen waren niet best. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb altijd gedacht dat het in Istanbul van april tot en met oktober toch wel goed weer is. Nou, mooi niet dus. We halen vandaag nauwelijk de 15 graden en voor morgen wordt nog slechts 11 graden voorspeld. Brrrr .....


We worden binnen allerhartelijkst ontvangen, nauwelijk 2 minuten verder hebben we beiden al een heerlijk glas witte wijn voor onze neus staan. We krijgen de nodige uitleg over het hotel, we mogen gratis gebruik maken van Hammam en sauna, de receptionist geeft meteen aan de hand van een plattegrond uitleg over de diverse dichtbijgelegen bezienswaardigheden en probeert meteen voorzichtig ons voor een aantal dagen of dagdelen een gids aan te smeren. Proberen mag altijd natuurlijk ....

Met ons glas wijn in de hand worden we naar onze kamer begeleid die zich op de 5e en tevens bovenste verdieping blijkt te bevinden. Een aangename goed voorziene kamer. We hebben over de lengte van de kamer een smal balkon met uitzicht op de Blauwe Moskee, de Hagia Sofia en het Topkapi Museum. Beter kan niet, nu ja ....... het weer dan. Het is jammer, maar behalve even om het uitzicht te bewonderen en wat foto's te nemen, maken we geen gebruik van het balkon, het is gewoonweg te koud.


De badkamer is niet groot, maar alles is aanwezig en schoon! En we hebben een heerlijke royale waterstraal als we onder de douche staan.


Het hotel is gelegen in één van de drukste straatjes in Sultahnamet. Het is een aaneenschakeling van restaurantjes en barretjes. Erg gezellig!

 
Wij besluiten deze avond in het hotel te dineren. Ik ga van start met een selectie van regionale specialiteiten. Driekwart van het bord smaakt me uitstekend, van een 2-tal gerechtjes ben ik niet zo gecharmeerd. Manlief heeft als voorgerecht Shrimps in the casserole, garnalen, boter, knoflook, paprika, tomaat en kaas. Het is net zo lekker als het eruit ziet.


Het is buiten op straat gezellig druk. Een aantal restaurants heeft verwarmingslampen boven de terrassen hangen en dus zijn deze boven onze verwachting goed bezet.



Het hotel heeft een gezellig klein restaurant, slechts 1 ander tafeltje is bezet en we krijgen dan ook alle aandacht van onze ober die zo bezig is als een bij.
 
Manlief kiest als hoofdgerecht de Acropol Special, filet kebab op een hete marmeren plaat met tomaat, paprika en twee sausjes, overgoten met brandy en geflambeerd. Spektakel aan tafel!

Ik kies de Centik kebab, stukjes bief geserveerd op friet met yoghurtsaus, tomaat, paprika en botersaus. Het smaakt goed, maar de friet ligt op de yoghurtsaus en wordt dus koud en nat en het vlees ligt weer op de friet. Qua presentatie niet ideaal, qua smaak zit het wel goed.

Bij dit alles drinken we een Turkse wijn, een merlot cabernet sauvignon. Een fantastisch mooie volle wijn met een heerlijke afdronk.

Tsja, als er vanille-ijs met chocoladesaus (Dame Blanche) op het menu staat kijkt manlief al niet meer verder, dus die keuze is snel gemaakt.

Ik zelf kies voor de chocoladesoufflée, wat uiteindelijk een chocolat moelleux blijkt te zijn. Ook lekker!

 
Manlief besteld nog een kopje koffie, ik bedank voor de eer. Dat laat de ober echter niet gebeuren en hij biedt mij - complimentair - een appelthee aan. Lekkerrrrr!!!! Ik heb een nieuwe verslaving ..
 
We vinden de dag lang genoeg geweest en besluiten te gaan slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten