Na 2 dagen in de kou lopen zijn de spieren stijf en doet elke beweging pijn. We gooien het programma om en besluiten naar één van de vele grote overdekte winkelcentra te gaan. Voor manlief sowieso interessant vanwege zijn werk. De keuze valt op Istinye Park, 87.000 m2 winkelruimte, 300 winkels en 4 lagen ondergrondse parking, goed voor 3600 auto's.
De receptionist van het hotel belt voor een taxi en 5 minuten later zijn we onderweg. De chauffeur heeft grote haast en lapt alle snelheidsbeperkingen, voorsorteervakken en witte doorgetrokken strepen aan zijn laars. We dachten er 3 kwartier over te doen (volgens de receptionist), maar 20 minuten later staan we al voor de entree. Net geopend! Het is er uitzonderlijk rustig, maar dat geeft ons de gelegenheid op ons gemak het centrum te bekijken en foto's te maken.
Blijkbaar is de warme choco bij manlief niet goed gevallen, want als ik aangeef dat het tijd wordt om iets te zoeken voor de lunch geeft hij aan dat ie de lunch misschien beter over kan slaan.
Nu, dan maak ik het mezelf niet moeilijk. Mijn oog is juist gevallen op een filiaal van de Burger King! Een heerlijk simpel broodje met een krokante kipburger, mmmmmm. Ik heb het inmiddels gehad met al die kebab.
Rond de klok van 2 uur nemen we een taxi terug naar het hotel. Blijkbaar weet de beste man (of hij doet toch alsof) niet hoe hij rechtstreeks naar de oude stad moet rijden. Hij verlaat al vrij snel de hoofdweg en rijdt door allerlei kleine straatjes richting Sultahnamet. Als we bij het hotel aankomen moeten we dan ook de helft meer afrekenen dan vanochtend. Maar in vergelijking met Antwerpen zijn de taxi's hier spotgoedkoop.
We gaan even naar de kamer om voor manlief een maagtabletje te zoeken en besluiten dan nog even op het terras voor het hotel te gaan zitten. We zitten uit de wind en er liggen lekkere dekens om over de benen te leggen. Een paar koppen thee erbij en we houden het een dik uur vol voor we besluiten naar binnen te gaan. Gelukkig komt de maag van manlief weer tot rust en ook deze avond besluiten we lekker gemakkelijk in het hotel te eten.
We hebben vanavond weer het tafeltje bij het raam. Het is goed te zien dat het zaterdagavond is. Het is drukker dan de voorgaande avonden, vooral met eigen mensen (die ik kan onderscheiden van de touristen door het ontbreken van camera's en plattegronden).
We gaan beiden van start met de Shrimps in the casserole die manlief de eerste avond al heeft gehad. Hij had gelijk, het smaakt voortreffelijk.
Manlief gaat als hoofdgerecht door met lamsrack, keurig in mootjes aangeleverd met een stukje aluminiumfolie om het beentje om maar geen vieze vingers te krijgen. Het lamsvlees is van goede kwaliteit en uitstekend gebakken.
Ik ga voor een pasta met kip en pesto. Niet zo heel erg Turks en ook niet zo heel goed op smaak. Ik moet beroep doen op de pepermolen.
We geven aan geen dessert te wensen, maar daar is onze ober het niet mee eens. Hij komt even later terug met een bordje met baklava vergezeld van een bolletje ijs. Baklava is gemaakt van laagjes filodeeg, gevuld met gemalen stukjes noot (walnoot, pistache of amandel). Er zijn allerlei varianten waarbij ook wel kaneel, kardemom, kruidnagel, citroenrasp, sinaasappelrasp, rozenwater en vanillesuiker worden toegevoegd. Het geheel wordt, na het bakken, doordrenkt met een zoete siroop van suiker of honing.
Mierzoet, maar erg lekker.
We sluiten de avond af met Baileys en appelthee en houden het dan voor gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten