Vertrek 18:00 uur
Als ik de gordijnen open trek liggen we al aan wal en ik zie een stralende strakblauwe lucht. Het belooft een mooie dag te worden op Mykonos. We hebben geen speciale plannen, behalve op ons gemak door het stadje kuieren en uiteraard de wereldberoemde molens van dichtbij bekijken. Hoewel Mykonos-stad op loopafstand ligt van de kade, rijden er complementair shuttlebussen.
Zicht vanaf ons balkon, de bussen voor de diverse aangeboden excursies staan al gereed.
Eerst ontbijten natuurlijk, we hebben geen haast, we hebben een hele dag tot onze beschikking.
Als de grootste troepen van boord zijn (allemaal excursies) lopen we op ons gemak naar de uitgang en de shuttlebus. Deze rijdt via een behoorlijk smalle weg - zonder trottoirs, dus de shuttlebus pakken is slimmer dan lopen - tot vlak voor het stadje. Een goed punt voor een mooie foto van de Constellation.
We wandelen langs het water richting de stad. Eenmaal nabij het centrum kiezen we één van de vele smalle straatjes en dwalen op ons gemak kris kras door de stad.
Mykonos is een erg fotogeniek dorpje, helemaal met dit prachtige weer. Veel wit gekalkte huisjes of kerken en dan bij voorkeur met het dak of de luiken in een knalkleur zoals rood of blauw.
Je moet hier overigens wel een goede conditie hebben en goed ter been zijn, want er zijn behoorlijk wat hoogteverschillen te overbruggen. Zo ben je aan het klimmen, zo ben je weer aan het afdalen.
Er zijn legio kleine kerkjes in Mykonos-stad, meestal geopend voor publiek. De inrichting is ontzettend kleurrijk.
Uiteindelijk komen we bij de beroende molens. Het is jammer dat het er zo ontzettend druk is, onmogelijk om een mooie foto te nemen. Ik denk dat alle foto's die je in boeken of in brochures ziet, in de vroege ochtend zijn gemaakt, om een uur of 6 als alle toeristen nog op 1 oor liggen.
We hebben vanaf dit punt - iets hoger gelegen - ook een mooi zicht op de waterlijn met de vele restaurantjes, bars en terrassen. Hier krijg je een echt vakantiegevoel.
Als we onderweg zijn naar één van die terrasjes voor een verfrissing zien we ook nog een echt katholiek kerkje.
Als we op het terras zitten met respectievelijk een koud pilsje en een koude witte wijn hebben we precies het tegenovergestelde zicht. We kijken nu richting de molens. Leuk plekje om te zitten zo langs het water.
Een klein uurtje later kuieren we weer verder op zoek naar een restaurant. Ik had iets gevonden op het internet met goede aanbevelingen, maar als we daar voor de deur staan is het restaurant gesloten. Ze zitten al in de wintersluiting. Dan maar op zoek naar iets anders, een beetje uit de ergste drukte uit.
We belanden uiteindelijk bij Taverne Antonini. Achteraf gezien een goede - toevallige - keuze, we hebben er uitstekend gegeten en genoten van een meer dan voortreffelijke bediening. Meneer Antonini himself vindt het maar niks dat we alleen een hoofdgerecht bestellen en er verschijnt al snel een frisse salade op tafel om te delen. Licht, fris en vers, heerlijk!
Volgens manlief is het echt weer voor een ijsje (dat zegt ie ook bij -25 C) en dus besluiten we een dessert te nemen. Een variatie van verschillende ijssoorten met chocoladesasus voor manlief en ik wil de echte Griekse yoghurt wel eens proberen, mét honing. Heel simpel, maar zooooo lekker!
We krijgen van meneer Antonini ieder nog een glaasje Mastic van het huis, volgens hem een met Ouzo vergelijkbare likeur. Ik heb het thuis even opgezocht en het blijkt te worden gemaakt van mastiek wat enkel te vinden is op Chios.
Er is een plant die een speciale betekenis geeft aan de Chiotische flora: het is de zogenaamde mastiekboom, de 'mastiek lentisk'. Deze ongelooflijke groene boom wordt ook wel Schinos genoemd, groeit enkel op dit eiland en alhoewel er vele mastiekplanten groeien in vele plaatsen op het eiland, is wordt het systematisch gecultiveerd in de 21 mastiekdorpen in zuid-Chios. Het is een korte struik met uitstrekkende takken, lichte of donkere takken afhankelijk van de leeftijd, met onregelmatige kronkels. Er is goed weer voor nodig en een speciale bodemondergrond zoals die op het eiland, die niet veel vocht aan de oppervlakte houdt. De gemiddelde boom begint mastiek te produceren vanaf een leeftijd van 5 tot 6 jaar.
Weer iets wijzer geworden. Hoe dan ook, het is een lekker likeurtje.
We rekenen af en we besluiten dat manlief op z'n gemak terug loopt naar de shuttlebussen om terug te gaan naar het schip, terwijl ik nog even het hoger gelegen deel van Mykonos ga bekijken. Trappen beklimmen dus!
Op dit punt staat één enkele eenzame molen en ik heb vanaf deze hoogte een prachtig uitzicht over Mykonos.
Via allerlei kleine en smalle straatjes zoek ik me weer een weg naar beneden, onderweg de tijd nemend voor het maken van diverse foto's. Zoals ik eerder al zei, Mykonos is ontzettend fotogeniek.
Als ik even later uit de shuttlebus stap zie ik dat manlief heerlijk op het balkon zit. We hebben mazzel, we liggen aan de schaduwzijde. Gezien het zo'n 24 graden is en de zon hoog aan de hemel staat is het aan de andere kant waarschijnlijk niet vol te houden. Ik voeg me even later bij hem en we zitten nog geruime tijd tot na de afvaart buiten.
Omdat we vanmiddag zo heerlijk hebben geluncht eten we vanavond weer in het buffetrestaurant, manlief loopt meteen naar de Aziatische hoek en ik besluit nog een keer fish en chips te nemen, altijd lekker.
Om half 9 is er een "Perfect Couple Comedy Game Show" in het theater. Een show waarin men op zoek gaat naar het meest ideale stel aan boord. De mensen die op de eerste rijen zitten zijn de pineut uiteraard en hebben geen idee waar ze zich mee inlaten. Het is een simpel maar hilarisch spel en vooral voor de toeschouwers erg amusant.
Om 9 uur volgt de grote show, een optreden van een violiste uit Oekraine. We horen het 3 nummers aan, maar worden moe van het gepraat in uitermate gebrekkig Engels tussendoor. Omdat we ook niet kapot zijn van het vioolspel besluiten we - met een goed glas wijn - de avond af te sluiten in de wijnbar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten