We hebben goed geslapen. Altijd even wennen zo'n eerste nacht aan boord, het beweegt en het kraakt. In het voorjaar heeft de Constellation een 3-tal weken in het droogdok gelegen voor onderhoudswerken en gelijktijdig is toen ook het interieur op een aantal punten weer aangepakt. Nieuwe vloerbedekking, likje verf én nieuwe matrassen. Nu waren de oude echt wel aan vervanging toe, maar ik weet nu al dat deze matrassen me later in de cruise problemen gaat geven. Ze zijn kei en keihard.
We vervallen in ons gebruikelijke zeedag patroon. Ontbijten in het buffetrestaurant, thee en koffie in Café Al Bacio, puzzelboekje erbij, I-pad erbij, e-reader erbij en vanaf 11.00 uur krantje erbij. Dagelijks worden er krantjes gemaakt van 4 pagina's waarin het belangrijkste nieuws wordt vermeld. Er is een Amerikaans, Brits, Canadees, Frans, Duits, Spaans (Mexicaans) en soms ook een Nederlands krantje.
Omdat het een zeedag is en de cruise nog maar juist is begonnen, zullen veel passagiers hun draai nog niet hebben gevonden en zal het naar verwachting voor de lunch een gekkenhuis zijn in het buffetrestaurant. We besluiten dus te gaan lunchen bij Bistro on Five. Op de 5e etage, de naam zegt het al, en men betaalt een opslag van $5 per persoon. Het is een - hoofdzakelijk - crepe-restaurant en de Amerikanen zijn er helemaal dol op. Wij iets minder, maar voor 1 of 2 keer per cruise is het een leuke afwisseling.
Manlief kiest de Beef Panini, het bekende Italiaanse broodje met gemarineerde stukjes rundsvlees, schijfjes champignons, bacon, gecarameliseerde uien, sla en cheddar kaas. Manlief is geen kaasliefhebben, dus de ober wordt vriendelijk gevraagd de kaas weg te laten. Geen probleem. Een en ander wordt geserveerd met chips en een potje frisse salade. Het smaakt manlief prima.
Ik besluit eens gek te doen en voor een crepe te gaan. Het wordt de "Mediterranean", gevuld met gegrilde kipreepjes, knoflook, zongedroogde tomaatjes, mozarella en basilicumpesto. Ook mijn gerecht wordt vergezeld van een potje frisse salade.
Ik blijf een gevulde crepe (ofwel pannekoek) met ook nog eens een hartige vulling toch een vreemde gewaarwording vinden. Maar het smaakt wel heerlijk, goed op smaak.
Ook de middag brengen we al lezend, puzzelend en mensen kijkend door. Ik ben een uur zoet met aanschuiven in de rij bij de computerruimte om me aan te melden voor de Wifi. Ik ben duidelijk niet de enige die hiervan gebruik wil maken.
De 2e dag aan boord en ook nog een zeedag, dat betekent een formele avond. Wij hebben een tafel gereserveerd in het Franse a la carte restaurant, Ocean Liners. Voordat het zo laat is lopen we eerst nog even naar het theater om een te eerste grote show te zien. Het is een show waarin veel bekende musicalnummers voorbij komen. Voor de eerste keer (voor ons) vinden we alle vier de vedetten van de show niets bijzonders. Normaal gesproken is er altijd wel een zanger of zangeres wiens stem eruit springt, maar niet deze keer. Al met al zitten we een plezierige 3 kwartier in het theater.
Om 20.30 uur melden we ons bij het restaurant. Het is er druk. De trend zet zich door dat steeds minder mensen animo hebben voor de formele avonden en derhalve besluiten in een specialiteitenrestaurant te gaan eten waar de kledingvoorschriften niet gelden. Gelukkig heeft het merendeel van de klanten de moeite genomen zich mooi aan te kleden en zijn de aanwezigen in spijkerbroek en t-shirt in de minderheid.
Alle Franse specialiteitenrestaurants aan boord van de Celebrityvloot - hoewel verschillend van naam - hanteren hetzelfde menu. Op zich niet zo erg ware het niet dat het menu slechts hooguit eenmaal per jaar (en ik vermoed nog minder vaak) wordt aangepast. Dit betekent dat je steeds uit dezelfde gerechten een keuze moet maken. Het smaakt allemaal uitstekend, dus dat is het probleem niet, maar een mens wil wel eens wat anders.
We krijgen dus een exact hetzelfde menu aangereikt als eerder dit jaar op de Millenium. Dat maakt het kiezen echter wel gemakkelijk en manlief gaat van start met de kreeftensoep en ik kies voor een koud voorgerecht, een combinatie van zalm en krab, gecombineerd met avocado, zalmkaviaar, crème fraiche en wat groentjes. Het ziet er bekend uit en smaakt even goed als we gewend zijn.
Als hoofdgerecht nemen we beiden zeetong Veronique, met groene druiven en notenboter.
Na mijn ervaringen in het hotel met de chocoladesoufflee die geen soufflee bleek te zijn, heb ik de hele dag al mijn zinnen gezet op zo'n lekkere Grand Marnier soufflee. Een soufflee zoals een soufflee hoort te zijn. Gaatje voor de vanillesaus, smullen maar! En daarbij uiteraard een glaasje zoete wijn, de Klein Constantia.
Proost, op een mooie cruise!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten