Wat zullen we vandaag allemaal eens gaan doen?

Dinsdag in New York. Men voorspelt aan het einde van de middag, rond de klok van 6, regen en het zal de hele dag bewolkt zijn. Een goede dag om eens een kijkje te gaan nemen in Macy's en dan nog een museum mee te pikken. Maar eerst ontbijten. Dat doen we vandaag weer bij Europa Café, kwestie van afwisseling.
Ik heb wel pech, want het espressoapparaat is kapot, dus geen cappucino voor mij. Dan maar een kopje thee. Dat vind manlief een goed idee, dus het wordt tea for two. Een omeletje met ham voor manlief, nee die aardappelen hadden echt niet gehoeven, en een warm kaneelbroodje voor mij. Da's lekker!

Als we weer buiten stappen hebben we vrij snel een taxi te pakken en door het idioot drukke verkeer van NYC rijden we richting Macy's. Het is geloof ik het grootste warenhuis van New York, waarvan ik dacht dat het gelijk niveau was als Saks. Dat is niet het geval. Hoewel er zeker een aantal luxe merken te vinden zijn, komt het toch een beetje op mij over als vergane glorie. De zaak ziet er wat gedateerd uit, er zijn zelfs nog authentieke roltrappen. Die hoeven van mij niet weg hoor, maar een likje lak zou niet verkeerd zijn.

De beauty-afdeling is eigenlijk de enige plek in het helenwarenhuis waar het echt kerst is.

Maar gelukkig hebben ze hier ook wel weer een mooie schoenenafdeling. Manlief houdt het na één verdieping voor gezien en stuurt mij wandelen terwijl ie een zitplaats zoekt bij de Starbucks.

Ik wandel op mijn gemak van voor naar achter over elke afdeling, maar nee hoor, kan niet tippen aan Harrods.
Wat nu, eerder uitgekeken als gepland. Saint Paul's Cathedral misschien? Goed plan! TAXI!!
En weer moeten we dwars door het waanzinnige verkeer van New York. Je moet hier als chauffeur werkelijk een eindeloos geduld hebben, je staat meer stil dan dat je vooruit gaat. Goede schoenen aan en wandelen, dat is verstandiger. Manlief heeft echter behoorlijk veel last van zijn bronchitus en hoest zich de longen zowat uit het lijf, dat gaat ten koste van de conditie natuurlijk. Dus we beperken het lopen een beetje als het kan, neemt niet weg dat we onze kilometers toch wel maken.
We hadden al gezien dat er aan de buitenzijde van de kerk steigers stonden, maar er blijken ook binnen grote renovaties gaande te zijn. Nodig natuurlijk, maar wel jammer. Het is namelijk een prachtige kerk, waarvan we nu maar de helft te zien krijgen. De rest zit verstopt achter steigers en dergelijke.

Na alles te hebben bekeken lopen we weer naar buiten, op zoek naar een adresje voor de lunch. We passeren een heel gezellig restaurant, maar helaas is het volzet. Zal wel erg goed zijn zeker? Maar, een straat verder komen we voorbij een Italiaans restaurant en we besluiten, hoewel het binnen behoorlijk druk is, een poging te wagen. We hebben geluk, er vertrekken juist twee mensen. Het zit hier vol met heren in pak met stropdas en her en der een verdwaalde dame. Dit restaurant wordt duidelijk zakelijk goed bezocht.
We maken onze keuze uit het suggestiemenu. Scallopino van zalm, mooi dun dus, met een dressing van balsamico en limoen, en nog wat sla. Ik vermoed dat dit gerecht op tafel staat bij onze buren en dat ruikt heerlijk en ziet er lekker uit.

Een goede keuze en inderdaad hetzelfde gerechtje als de buren. Erg licht, fris en smaakvol. Een perfect lunchgerecht dus.

De bedoeling is nu naar het Museum of Natural History te gaan. Manlief ziet het gesjouw door zijn groot gebouw echter even niet zitten en gaat liever naar het hotel om wat extra rust te pakken. Geen probleem, ik kom er alleen ook wel. We houden een taxi aan om eerst manlief bij het hotel te droppen en vervolgens mij bij het museum.
We treffen een Indiase taxichauffeur. Nu is dat feit op zich geen probleem, maar hij besluit dat wij wel wat Hindi muziek - zoals ie het zelf noemt - willen horen. Eh, nou nee dus....... Maar helaas, we moeten er aan geloven, eerst nog op een normaal volume, maar dat vindt ie blijkbaar toch maar niets, harder dus! Hemel!!
Hij heeft het niet hardop gezegd, maar ik ben ervan overtuigd dat manlief dolgelukkig was dat ie bij het hotel kon uitstappen. Als we weer onderweg zijn, begint er een nieuw lied. Blijkbaar een favoriet van de chauffeur want er wordt wederom aan de volumeknop gedraaid. Ik wil eruit!!!
Gelukkig is het niet ver meer en ben ik een 10-tal minuten later van de herrie verlost en sta ik voor het museum. Een prachtig oud en vooral groot gebouw.

Binnen kun je bij automaten tickets kopen. Ik worstel me door de reeks mogelijkheden. Er zijn diverse extra exposities, maar daarvoor moet je een ticket kopen voor een bepaalde tijd. Ik probeer er een aantal vast te leggen, maar krijg steeds de melding dat tijdstippen elkaar overlappen. Nu ja, dan maar 1 extra expositie in plaats van 3.
Ik kies voor de vlinders en begin daar mijn ronde door het museum. Ik heb al de nodige vlinders gezien, we hebben al menigmaal een vlinderfarm of vlindertuin bezocht. Ik blijf het mooi vinden. Ongelooflijk dat zo iets moois tot leven kan komen.

En dan begin ik aan mijn ronde door het museum. Ik maak gebruik van de free wifi en open de interactieve plattegrond op mijn gsm. Het museum is gigantisch. Je hebt hier minstens een volle week nodig om alles op het gemak en goed te bekijken. Betekent wel dat je je hier te pletter kunt lopen :) Maar goed dat manlief niet mee is.
Het is een schitterend museum. Er is een grote variatie aan aanbod, van mineralen en meteorieten, tot dinosaurussen en onder andere het zuid-amerikaanse volk. En nog veel en veel meer. De expositie over de historische en huidige diersoorten op de diverse continenten is indrukwekkend. De dieren zijn tot in perfectie nagemaakt en de achtergrond wordt driedimensionaal weergegeven. Elke diersoort heeft als het ware zijn eigen etalage en als je daarvoor gaat staan lijkt het wel of je zelf ook in de woestijn staat of op de steppe bent. Je krijgt het gevoel dat je die leeuw of beer wel even over z'n bol kan aaien. Prachtig!

Ik heb natuurlijk bij lange na niet voldoende tijd om alles goed te bekijken, maar ik doe een goede poging. Ik loop in ieder geval door alle zalen (en het zijn er veel, heel veel!). Totaal versleten hou ik het om 17.15 voor gezien en verlaat ik het museum op zoek naar een taxi. Tsja, dat had ik gedacht en met mij nog meer mensen. Voor de taxichauffeurs is het rond deze tijd wissel van de wacht en ze moeten alemaal naar de thuisbasis.
O jee, dat wordt lopen dus en m'n voeten doen nu al pijn! Gelukkig is het nog droog. Ik zet er de sokken in en hou het zoeken naar een taxi voor gezien, steeds achterom kijken is niet zo handig. Halverwege kan ik een deel afsnijden door Central Park.

Ik loop hier gelukkig niet alleen, er wordt gejogd, gewandeld met of zonder hond, met de kinderwagen, gereden in een koetsje of in een fietstaxi. Het is hier wel op en af en veel "vals plat". Fijn voor de kuitspieren. Om 17.45 voel ik de eerste druppel en ik zet nog een tandje bij. Hijg, puf, hijg, puf ......
En dan gaan boven de luiken open. Hè jakkes, ik had nog maar 10 (droge) minuutjes nodig. Schuilen lukt hier ook niet, de bomen zijn allemaal al kaal. Nu ja, dan maar nat. Eén voordeel, door het harde lopen heb ik het niet koud.
Om 18.00 uur ben ik in het hotel. Pfffff, even bijkomen. En een lekkere douche doet ook wonderen. En even languit op bed is ook fijn. Maar niet te lang, want om 20.00 uur worden we in het restaurant verwacht.