Een zaterdag in New York

Als ik deze morgen op mijn wekker kijk, is het 06.45 uur. Niet slecht, een keurige 7 uur geslapen. Manlief is ook wakker, maakt draait zich nog een keer om en is niet van plan nu al op te staan. Ik pak er dus maar even de I-pad bij om het blog bij te werken.

Het hotel heeft geen ontbijtbuffet, daar kwam ik eigenlijk ná het boeken pas achter. Het restaurant staat wél heel goed bekend om zijn a la carte ontbijt en ik heb foto's gezien van gigantisch vol geladen borden. Het is ook de bedoeling dat je reserveert omdat er ook veel mensen komen ontbijten die niet in het hotel verblijven. Nu ben ik totaal geen ontbijter dus in principe hebben we afgesproken 's morgens de deur uit te lopen en onderweg dan wel te zien waar we een ontbijtje kunnen nemen. Maar, de mens is veranderlijk en ik bedenk me - nu we toch vroeg wakker zijn - dat we waarschijnlijk wel een plaatsje kunnen bemachtigen en het misschien wel zo plezierig is ons verblijf in NYC relaxed te beginnen.

Om 07.30 uur lukt het me manlief uit bed te krijgen en een half uur later lukt het ons inderdaad om een tafel te krijgen. Al vrij snel wordt er gevraagd of we "juice" wensen. We knikken beiden van ja en krijgen een typisch amerikaans formaat glas vers geperst sinaasappelsap ingeschonken. Cappucino voor mevrouw, regular koffie voor meneer, komt eraan. Manlief kiest als ontbijt de omelet met kip en champignons en ik ga voor de traditionele eggs benedict. Is me op de boot goed bevallen.

In de tussentijd zie ik borden vol eten langs komen. Waar laten die mensen dat toch 's morgens zo vroeg? Ik moet er niet aan denken. Onze porties zijn trouwens ook niet mager, er liggen warempel aardappelen bij!

Die aardappelen laten we beiden gevoeglijk liggen en manlief krijgt ook niet de hele omelet weg gewerkt. Het smaakt allemaal wel uitstekend.

(Noot: ik heb een aantal foto's gemaakt die ik niet gedraaid krijg, ik plaats ze toch maar).

Na ons ontbijt halen we nog even wat spullen uit de kamer en onze jassen en dan vertrekken we richting 42nd Street. Ik heb voor vanavond kaarten gereserveerd voor een musical en voor betalers vanaf buitenlandse rekeningen was het niet mogelijk de tickets uit te printen. Typisch, maar verder geen probleem, we pikken ze gewoon even op. Als we vanuit het hotel rechtsaf slaan komen we op de kruising met 7th Avenue, de straat die uitkomt op Times Square.

O ja, de foto's zijn misschien niet van die kwaliteit die jullie gewend zijn, maar ik heb er bewust voor gekozen mijn mooie, maar grote en zware, camera niet mee te nemen. Dus maken we foto's met de Iphone, wat - moet ik eerlijk bekennen - verbazend goed lukt.

Onderweg krijgen we informatie dat rond tien uur op de kruising met 44th Street er zo'n 10.000 kerstmannen te zien zijn. Wat zou dat nu weer zijn? Ik heb het inmiddels even opgezocht en het is de zogenaamde SantaCon, een kroegentocht waaraan als kerstman, kerstvrouw of kerstelf verklede personen meedoen. In NYC heeft dit evenement een opkomst van 30.000 man! Nou, zoveel hebben we er niet op een kluitje gezien, hoewel het er best veel waren, maar de gehele dag doorheen de stad zag je overal wel kerstmannen.

Aangekomen bij het theater blijkt dat we iets te vroeg zijn, we kunnen pas om 10.00 uur binnen. Tijd voor een warme choco in een naast gelegen café/restaurant. Lekkere choco, goed zoet. We warmen weer helemaal op, want het is dan wel mooi weer met blauwe lucht en zonneschijn, maar er staat een venijnige wind en het is maar 4 graden.

Even later - met de tickets in de tas - wandelen we terug op 42nd Street. Doel is de Grand Central Terminal, een station gebouwd in 1913 dat dagelijks 500.000 reizigers verwerkt. Op de weg hier naartoe passeren we eerst Bryant Park, met stalletjes met kerstspullen en een vrij druk bezochte ijsbaan. Die Amerikanen houden van de kerstperiode!

En we wandelen weer verder naar ons einddoel. De gevel van dit gebouw valt wel op tussen alle nieuwbouw. En ook binnen is het zeer de moeite waard, hoewel het niet kan tippen aan Antwerpen Centraal. Er zijn veel winkels en in de kelderverdieping zijn tientallen horecazaken gevestigd. Voor verschillende van deze zaken staat men in een lange rij aan te sluiten.

Ons volgende doel wordt het Rockefeller Center en dus Top of the Rock, ofwel een trip naar de 67e verdieping voor een fenomenaal uitzicht over NYC. Ik weet dat men met tijdsloten werkt, dus de bedoeling is te kijken of we vandaag nog naar boven kunnen. Er komen is echter nog niet zo simpel, het is ontzettend druk op 5th Avenue en rond het Rockefeller Center. We schuifelen als makke schapen met de kudde mee. Op verschillende plaatsen staan heilsoldaten van het Leger des Heils te collecteren. Ze maken er een hele show van met kekke dansjes op hippe muziek. Ze trekken in ieder geval publiek. Ik vraag me wel af of het echte heilsoldaten zijn of ingehuurde krachten?

Ook voor het RC ligt een ijsbaan. De ijsbaan, de boom, de legowinkel op de hoek, Top of the Rock, het trekt blijkbaar een enorme massa mensen aan, er is haast geen doorkomen aan.

Het lukt ons uiteindelijk binnen te komen en gaan op zoek naar de ticketbalie. We kunnen zonder problemen reserveren voor het tijdslot 14.05-14.20. Precies wat we in gedachten hadden, hebben we mooi tijd om op ons gemak te lunchen en onze voeten wat rust te geven. Eerst maar eens in het RC zelf kijken. O jee, vol, vol, vol. Dat schiet niet op. Ook buiten stoten we een paar keer onze neus. Okay, we wagen nog één kans, Saks on 5th Avenue. Een vergelijkbare winkel met Harrods, alles prachtig versierd. Hier moet ik nog een keer naar terug. Nu moeten we naar de 9e etage. Oooooo, dwars door de schoenenafdeling, de Jimmy Choo's en Manolo Blahniks liggen hier voor het grijpen!

Aangekomen bij het restaurant staat er een rij. We schuiven maar aan en hopen dat het een beetje opschiet. Nou, het valt niet tegen en we krijgen nog één van de beste tafels aangewezen ook. Binnen de kortste keren staat het bruiswater en de chardonnay op tafel en kunnen we onze bestelling opgeven. Scampi voor manlief en krab/maissoep voor mij om mee te beginnen en we kiezen beiden een sandwich met kreeftsalade als hoofdgerecht. Het ziet er allemaal goed uit en zo smaakt het ook. Sorry voor de halve sandwich, ik vergat weer eens op tijd een foto te maken.

Kwart voor 2 lopen we Saks weer uit. Juist op tijd want we hebben, ook al is het een afstand van niks, een half uur nodig om bij de liften te komen die ons naar boven zullen brengen. Wat een drukte!

En wat een liften! Zou willen dat de lift thuis ook zo snel was :) We worden in no time naar verdieping 67 geschoten! En daar hebben we een geweldig uitzicht over heel Manhattan en meer.

Met een roltrap kun je nog een verdieping hoger en daarvandaan kun je met een trap nóg een verdieping hoger. Op deze bovenste laag word je uitzicht niet gehinderd daar een glazen barricade én heb ik een mooi uitzicht op verdieping 67. En koud dat het hierboven is!!

En toen vonden we het even mooi geweest. We wandelen op het gemak terug naar het hotel om onze voeten wat rust te geven. Het is al half 4 en straks moeten we weer op pad!