Restaurant Porter House in New York

Het is al weer maandagavond en we hebben een reservatie bij restaurant Porter House aan Columbus Circle, 2 blokken van ons hotel. Het restaurant bevindt zich op de 4e verdieping van het Time Warner shoppingcenter en is een steakrestaurant. Door de vinnige kou wandelen we om 19.45 uur richting onze bestemming. We komen Columbus tegen op de Circle.

Als we binnen lopen valt meteen op dat het én een groot restaurant is én dat het er stampens vol zit. Gelukkig krijgen wij een rustig hoekje aangewezen, zo'n soort Oostenrijkse alkoof waar een bank rond een tafel staat.

We worden in rap tempo voorzien van de gevraagde champagne en een bruiswater. Een keuze maken is wat mij betreft niet zo moeilijk, de filet mignon is meestal het kleinste stukje vlees. Manlief is het ermee eens, maar qua voorgerecht lopen de voorkeuren uiteen. Manlief kiest de terrine van foie gras en ik ga voor de garnalencocktail. Nu nog een flesje wijn uitkiezen. Manlief heeft zich al op de wijnkaart gestort. Vooral veel dure wijnen, de Franse wijnen spannen de kroon. Wie betaald er nu $4000 voor een fles wijn? Onze keuze, een mooie Italiaanse Chianti Classico, is beduidend goedkoper en net zo lekker.

Onze voorgerechten arriveren. De terrine voor manlief is eerder een smeerpaté, die overigens erg lekker is. Er bij geserveerd kunstig gestapeld brioche brood.

Dan mijn cocktail. Het is geen cocktail. Tenminste, alle ingrediënten zijn aanwezig, maar het wordt niet op de klassieke manier aangeleverd.

Oei, oei, het groene sausje is met wasabi, heet, heet, heet. En ook de ketchup is niet de simpele Heinz uit de fles en ook deze is heet, heet, heet. Halverwege draaien we de rollen dus om en ga ik verder met de foie gras en manlief eet de garnalen op.

Verder met onze filet mignon. Met frietjes, gecaramelliseerde worteltjes, aardappelpuree, bearnaisesaus voor manlief en cabernet/ui-saus voor mij. Veel, maar erg, erg lekker en een werkelijk prachtig stuk vlees. Manlief werkt het hele stuk koe naar binnen, ik red het niet zover.

Ook nu laten we het nagerecht achterwege en sluiten af met een Irish Coffee voor meneer en een cappucino voor mevrouw. Het heeft weer uitstekend gesmaakt. We lopen door de bijtende kou terug naar het hotel en duiken snel onder de warme wol. Brrrrrr wat is het hier bij tijd en wijlen koud!