Icelandair wordt vervolgd

Het half uurtje werd dus een uur. Klein oponthoud wegens een technisch mankement, wat later een lek of iets dergelijks in een toilet blijkt te zijn. We wachten keurig onze tijd af en om 18.50 uur kunnen we boarden. Het sneeuwt en dus moet het vliegtuig eerst worden ge-de-iced.

Maar even later hangen we weer in de lucht onderweg naar NY. Ik kreeg trouwens via de wifi op het vliegveld het eerste deel van het blog niet verzonden. Dat moet dus wachten tot JFK of het hotel, we zullen zien.

Uiteraard krijgen we ook tijdens deze vlucht te eten. De wijnkaart en de menukaart worden al vrij snel uitgedeeld. We gaan voor het lam met een goed glas Chianti Classico, geen verkeerde keus. Zelden zo'n goede vliegtuigmaaltijd op. Het lam is werkelijk perfect en de saus om de vingers bij af te likken.

En als even na het diner ook het dessert door komt kan mijn dag niet meer stuk. Een perfecte chocolat moelleux in een vliegtuig, fantastisch gewoon!

De rest van de vlucht verloopt zonder problemen en even over 7 zet de piloot het vliegtuig keurig aan de grond. Nog een voordeel van businessclass vliegen is dat je als eerste het vliegtuig mag verlaten en daardoor als één van de eersten voor de douane staat. We worden - gelukkig - goedgekeurd, pikken de koffers op en zoeken een taxi op. Ik heb een kamer geboekt in het Le Parker Meridien Hotel in West 56th Street. Klinkt de taxichauffeur bekend in de oren en dus gaan we onderweg. We passeren woonwijken waar sommige bewoners zich compleet te buiten zijn gegaan aan de kerstversiering. Ook in NY centrum is de kerstversiering volop aanwezig. De rit kost ons 58 dollar.

We melden ons aan de incheckbalie en niet veel later zijn we onderweg naar het 22e verdiep waar we de komende 6 nachten in een gewone standaardkamer verblijven. New York is behoorlijk aan de prijs en men vraagt overal geld voor. Etage hoger? Hopla 50 dollar erbij. O, u wilt uitzicht? Nog maar eens 50 dollar erbij. Nou, ik vond het zo al mooi genoeg en heb dus "gewoon" een standaard kamer geboekt op de 22e etage met uitzicht op de kamers van het tegenover gelegen hotel. De kamer is ruim, met kingsize bed en voldoet aan waar ie voor dient.

Het is inmiddels midden in de nacht na drieēn Nederlandse tijd. Pffffff, ik ben doodop. Maar omdat het hier pas 9 uur is en het geen nut heeft morgenvroeg voor dag en dauw wakker te worden, besluiten we nog even iets te drinken in de bar.

Het is er gezellig, donker en voor een hotel met 730 kamers verbazend klein. We vinden gelukkig welgeteld 1 vrij plekje, meer moet het ook niet zijn. 2 proseccos en een kaasplankje later houden we het om 23.30 voor gezien en zoeken we ons bed op. Ik ben ervan overtuigd dat ik goed zal slapen.