We gaan snel ontbijten en om 06:45 uur zitten we weer in het theater te wachten tot ons nummer aan de beurt is om te tenderen. Om 10 over 7 is het zover en we spoeden ons wederom naar dek 1, snel de reddingsboot in. Het voordeel van dit weer is dat iedereen haast heeft om binnen te komen en daardoor dit proces behoorlijk snel verloopt. Onze eerste stop is in Kesiman bij een batik fabriek. Tot mijn spijt merk ik al snel dat we exact dezelfde weg volgen als gisteren, zover mijn hoop een ander deel van Bali te zien. Maar .... de dag is nog lang.
Bij de batik fabriek zijn een 2-tal dames aan het werk. We krijgen in het kort het proces van het batikken uitgelegd. Ik heb altijd gedacht dat het met verf te maken had, maar er wordt in 12 verschillende stappen met echte was een patroon op stof gezet. De stof kan worden gewassen, mits niet te warm want daarmee verdwijnt de was weer. Het is erg interessant om te zien en de hoeveelheid artikelen in de winkel is indrukwekkend en erg kleurrijk. Schilderijen, bedspreien, tafellakens, kleding, avondtasjes, toilettassen, zakdoeken, je kunt het niet bedenken of het is te koop. Niet bepaald goedkoop trouwens, dus ik beperk me tot 2 zakdoekjes.
We gaan weer verder naar onze volgende stop. Gelukkig klaart het weer langzaam op en de straten vullen zich wederom met veel brommertjes.
Onze volgende stop is Kehen Temple met oplopende binnenplaatsen (gebouwd op een heuvel). Een volledige sarong is hier blijkbaar niet nodig, wel een sjerp. Alleen de ingang van de tempel al, is erg indrukwekkend. Op de eerste binnenplaats staat een gigantische boom, het is me een raadsel hoe zoiets kan groeien. De gids stelt voor dat iedereen op eigen gelegenheid het tempelcomplex bekijkt. Hij heeft in de bus al iets uitgelegd over de oorsprong e.d. en de verschillende gebouwen binnen het complex zijn vergelijkbaar met de tempel waar we gisteren zijn geweest. Indien we vragen hebben kunnen we hem hierover altijd aanspreken.
Het is een mooie tempel waaraan duidelijk al de nodige renovatiewerken zijn verricht.
Als we de tempel verlaten is het nog niet zo gemakkelijk in de bus te komen. We worden aan alle kanten "overvallen" door straatverkopers die proberen hun sarongs, overhemden, kettingen e.d. te verkopen. Alles kost 5 dollar als we ze moeten geloven. Een aantal passagiers gaan de onderhandeling aan, 1 dame slaagt hierin zo goed dat ze uiteindelijk 5 overhemden voor haar man heeft voor slechts 5 dollar!
We gaan weer rijden, niet te ver deze keer voor onze volgende stop. Een historisch dorp, Penglipuran, waar we zullen worden geinformeerd over de locale architectuur en we de dorpelingen kunnen zien tijdens hun dagelijkse bezigheden.
Het is een mooi dorp, dat moet gezegd zijn. Maar we zien bar weinig dorpelingen bezig met dagelijkse bezigheden. Tenzij die bezigheden bestaan uit op de grond of op een muurtje zitten :)
We krijgen de gelegenheid om in een huis van een bewoner te kijken. Het is klein en primitief, als we een kijkje nemen in de keuken wanen we ons jaren terug gegooid in de tijd. Er staat buiten onder een afdak echter wel een redelijk moderne wasmachine.
Het is inmiddels al 12:30 uur en we beginnen langzaamaan trek te krijgen. Een van de redenen voor het boeken van juist deze excursie was het indonesische lunchbuffet. Manlief hoopt te kunnen genieten van de originele indonesische keuken. Als we in de bus stappen geeft de gids aan dat we over 3 kwartier op onze lunchlocatie zullen zijn! We moeten naar Rendang Village, naar het Maha Giri restaurant. We rijden nu wel verder het achterland in en de beelden die we nu met regelmaat te zien krijgen komen meer tegemoet aan de voorstelling die we ons hadden gemaakt van Bali.
Het restaurant blijkt deel uit te maken van een klein hotelresort en heeft een fantastisch uitzicht op de achtergelegen bergen en rijstvelden. Absoluut de moeite waard om 3 kwartier voor om te rijden. Het buffet echter ...... valt een beetje tegen. Het is aangepast aan de naar zeggen westerse smaak. De gerechten zijn klaargemaakt zonder extra kruiding. De sambal en ander heet spul staat aan het einde van het buffet in potjes en flesjes en kan naar eigen believen worden toegevoegd. Toch jammer, misschien had men beter een gulden middenweg gezocht en een aantal milde gerechten EN een aantal spicey gerechten gemaakt. Overigens - dat alles buiten beschouwing gelaten - het smaakte prima!
Een dik uur later verlaten we het restaurant voor onze laatste stop van vandaag, Klungkung, voor een bezoek aan Kertha Gosa, een historisch gerechtsgebouw, beroemd om zijn geschilderde plafonds. Wederom een prachtig complex, goed gerenoveerd en onderhouden, het ziet er verzorgd en sfeervol uit. Op het complex is ook nog een klein museum aanwezig, waar het nodige is te vinden over de jarenlange aanwezigheid van de Nederlanders op Indonesie.
Het wordt tijd om terug te rijden naar de haven. Gelukkig volgen we deze keer een andere route, dichter langs de kust en we zien dus veel meer groen en ook nog een verdwaalde Chinese tempel. Het is in de loop van de dag nog stralend weer geworden met hier en daar een wolkje. De temperatuur is opgelopen tot een 33 graden Celsius. Aan het einde van zo'n drukke dag plakt alles :) Luchtig kleding, katoen en linnen, en niks knellends dragen is het motto.
We hebben mazzel en hoeven niet met de kleine reddingsboot terug, maar mogen aan boord van een grote rondvaartboot. Dit geeft me de gelegenheid vanaf het bovendek nog een aantal sfeerfoto's te maken onderweg naar ons huis voor deze vakantie.
Het is 5 voor 5 als we aan boord gaan en we weten dat er nog een paar bussen onderweg zijn. De kapitein zal zijn vertrek moeten uitstellen. Indien men hier op eigen gelegenheid het eiland gaat verkennen moet men rekening houden met lange reistijden, er is druk verkeer en er zijn veel opstoppingen.
Het is voor ons een speciale dag en we hebben gereserveerd voor een feestelijk diner in het a la carte restaurant, Olympic. Na een verkwikkende douche zoeken we deze avond een plaatsje nabij de Martini Bar, de meest levendige plek aan boord. We beginnen de avond met een Martini, iets wat we eigenlijk alleen aan boord van een cruiseschip drinken.
Om 20:00 uur melden we ons in het restaurant. Vanavond start manlief met de gerookte zalm en krabparfait en ik kies deze keer voor een erg kleurige starter, een verfrissende versie van een tomaat-mozarella salade. De voorgerechten worden begeleid door een fijn glas Puilligny Montrachet. Ons hoofdgerecht is hertekalf, een machtig mooi stukje mals vlees. Ik kom er deze avond ook achter dat die lekkere rode wijn geen Beringer is maar een Bezinger. Hij smaakt er niet minder om :) Manlief gaat verder met een variatie van sorbetijs en ik kan er niet aan weerstaan wederom de Grand Marnier souffle te kiezen. Man, wat is dat lekker. Ik heb manlief al laten weten dat ie zich alvast moet voorbereiden, want ik ga bij thuiskomst net zo lang oefenen tot ik net zo'n lekkere souffle kan maken! Om het af te leren krijgen we bij onze Irish coffee en cappuchino nog een aantal petit fours. Een perfecte afsluiter van een een lange, maar mooie dag op Bali.
Als groot liefhebber van Indonesisch eten zat ik te wachten op een verslag van een uitgebreide Indonesische maaltijd. Jammer wat ik lees, ik zou ook enorm teleurgesteld zijn, misschien komt er nog een volgende kans.
BeantwoordenVerwijderen