Zondag 20 januari 2013, cruisedag 1

O ja, mijn schoenen zijn gisteren gerepareerd. In een winkelmall met van die typische chinese winkels (kleermakers, acupuncturisten, prachtige zijden chinese jurken, allerlei winkeltjes gevuld met kruiden en pillen) vonden we een schoenmaker. Klaar terwijl u wacht, omgerekend naar euro's zo'n 5 Euro. Daarvoor krijg ik ze in Nederland of Belgie niet gemaakt.

We zijn vanochtend op tijd wakker en gelukkig is het droog, hoewel behoorlijk grijs. We mogen op verzoek tot 14:00 uur de kamer gebruiken, 2 uur langer als gebruikelijk. We gaan snel ontbijten en lopen daarna naar buiten. Het plan is tegenover het hotel op een riverboat te stappen en de rivier een eindje af te varen. Vanaf het water ziet zo'n stad er weer heel anders uit. We varen tot Clark Quay en van daaruit kunnen we naar Chinatown wandelen.

Als eerder gezegd is men de hele stad aan het versieren en ook de bewoners zijn versieringen voor thuis aan het inslaan. In Chinatown zien we dan ook een aantal hele kleurrijke winkels, het hangt er vol met roze, rood en goud. Ook schijnt een soort van gedroogd vlees hier heel populair te zijn en er wordt van alles voor gebruikt, tot hele eenden toe. Overal wordt gegeten, niet echt goed voor mijn neus, ik hou niet zo van al die gebakken luchten op de vroege morgen. En als ik dan ook nog zie wat men allemaal naar binnen werkt ........... ik moet er persoonlijk niet aan denken.

We passeren de boedhistische tempel die we ook vanuit de hoho-bus al zagen. Grappig al die schoenen voor de entree. Het is er erg druk en we besluiten maar niet naar binnen te gaan. We maken onze wandelroute door Chinatown af en nemen daarna een taxi naar het hotel, jammer genoeg begint het ook weer te regenen.

Terug in het hotel pak ik alle koffers weer in en dan besluiten we naar het restaurant te gaan voor de lunch. We krijgen de mogelijkheid aangeboden deel te nemen aan een uitgebreid brunchbuffet. Dat hebben we echter niet gepland voor vandaag en besluiten simpel a la carte te kiezen. Manlief kiest voor nasi goreng (natuurlijk, wat anders) en ik beperk me tot een tomaat/ mozarella salade, als vooraf besluiten we samen 6 springrolls met kreeft te delen. Er wordt 2x aan mij gevraagd of ik echt geen hoofdgerecht wil of een dessert. Blijkbaar is men van mening dat ik wel erg weinig bestel. Dat is waarschijnlijk hun eer te na want we krijgen eerst een mosselsoep van het huis. Daarna volgen de springrolls, lekker maar heet, heet, heet, heet, erg heet!!! Die liter water is zo op op deze manier! Mijn tomaat en mozarella wordt geserveerd, een perfecte portie, in tegenstelling tot de nasi goreng van manlief. Een bordvol! Compleet met gebakken ei, gefrituurde kippepootjes, stokjes sate met pindasaus en van die hete gebakken sambal (de naam ontschiet me even). Hij is toch wel zo verstandig niet z'n hele bord leeg te eten. Alsof dit niet voldoende is krijgen we ook nog een bolletje ijs van het huis (fantastisch lekker ijs trouwens) vergezeld van een 3-tal macarons. Pffffff ...... en de cruise moet nog beginnen.

Ik heb trouwens voor over 2 weken (na de cruise) nog een dagkamer in het hotel geboekt, omdat we pas om middernacht terugvliegen. Dan hoeven we niet de hele dag op het vliegveld te hangen, kunnen we nog wat sightseeing doen en douchen en uitrusten voordat we de terugreis aanvaarden. Terwijl we zitten te lunchen zien we wat er allemaal wordt aangeboden in het brunchbuffet. Geweldig gewoon! Hele kreeften gaan erdoor, zoveel je maar kunt eten. Chineese keuken, Indonesische keuken, Japanse keuken, kies maar uit. We hebben dus besloten op onze laatste dag terug te gaan voor het brunchbuffet, dan kunnen we het vliegtuigvoer overslaan.

Tegen de klok van 2 checken we uit en nemen we de taxi naar de cruiseterminal op slechts 10 minuten rijden van het hotel. Het is gelukkig weer droog. De check-in is een makkie, we zijn nog nooit zo snel aan boord gegaan. Vreemd genoeg schijnen de hutten pas om 15:00 uur gereed te zijn. Normaliter is dit rond de klok van 1 uur. Al snel blijken er tijdens de vorige cruise een aantal gevallen van het norovirus te zijn geweest. Een reden om het schip grondiger schoon te maken en dat neemt natuurlijk meer tijd in beslag. Het valt gelukkig mee, want even over half 3 wordt omgeroepen dat de hutten beschikbaar zijn. We spoeden ons naar dek 7, op zoek naar onze hut op de achtersteven. We hebben echt een gigantisch balkon, deels overdekt, deels open en bloot. Perfect.

Ik pak onze handbagage alvast uit en hoor wat gestommel aan de deur. Onze cabinsteward komt zich voorstellen en vragen of we speciale wensen hebben. Die hebben we niet en hij spoedt zich alweer naar andere gasten. Die jongens hebben het zo'n laatste/eerste dag erg druk. Ik zie dat onze kleine koffer al is geleverd en begin maar meteen ook deze uit te pakken en weg te bergen (onder het bed). Afgaande op de geluiden op de gang trek ik de deur nog maar eens open en ja hoor, 1 grote koffer is ook al weer gearriveerd. Dit heb ik nog nooit zo snel meegemaakt. En tegen de tijd dat deze koffer helemaal leeg is en ik voor alles een plekje heb gezocht is ook grote koffer nr. 2 afgeleverd. Om 16:00 uur heb ik de hele kamer aan kant. Ik doe een fotorondje over het schip (die foto's zal ik morgen plaatsen, anders wordt dit wel een erg lange post) en daarna kleden we ons om voor de avond.

We zitten even in de wijnbar te luisteren naar een klassiek trio, verkassen daarna naar een lounge waar een partyband speelt en dan is het al weer 20:00 uur. Tijd voor ons diner in Olympic, het a la carte restaurant, waar we deze cruise nog vaker zullen eten. Wij zijn geen liefhebber van het grote restaurant, de main dining room. Te massaal, de tafels staan te dicht opeen en het eten wordt veel te snel opgediend. Als je niet oppast sta je binnen het uur weer buiten.

We worden vriendelijk ontvangen (zoals overal op het schip) en starten de avond met een kreeftensoep onder begeleiding van een fijn glas Meursault, gevolgd door een Chateaubriand (met bearnaisesaus voor manlief en rode wijnsaus voor mijzelf) welke wordt vergezeld van een Beringer, een heerlijke rode wijn uit Californie. Als afsluiter kan ik niet weerstaan aan een Grand Marnier souffle en een overheerlijke dessertwijn, Klein Constantia. Om het af te leren krijgen we ook nog allerlei lekkers voor bij de koffie. Het is al 23:00 uur geweest als we het restaurant verlaten en we besluiten meteen terug te gaan naar de hut. Tijd voor een dutje.