Snel wassen en aankleden en dan naar buiten. De hop-on-hop-off bus stopt recht voor de deur. Handig! We kopen tickets voor 2 dagen en besluiten de ronde van deze bus zover mogelijk mee te rijden, dan hebben we meteen al een groot deel van Singapore gezien. We zitten buiten op het bovendek, dus hebben goed uitzicht op alle bezienswaardigheden. Op diverse plaatsen is men al bezig versieringen op te hangen voor het komende Chinees Nieuwjaarsfeest. Jammer genoeg moeten we halverwege onder het afdak gaan zitten, want het begint te stortregenen.
Vlakbij het beroemde Raffles Hotel besluiten we even uit te stappen om een kleinigheid te eten. Niet lachen, maar uitgerekend in Singapore kiezen wij ervoor om in een Duitse Biergarten te gaan zitten. Mijn schuld natuurlijk, want ik ben - in tegenstelling tot manlief - nu eenmaal geen liefhebber van de Aziatische keuken en al helemaal niet van 2 maal daags warm eten. Ik heb 's middags liever iets simpels zoals een boterham. Brotzeit staat er op het bord, dus ik ga ervan uit dat ze brood hebben. Manlief besteld beef en ik brood met een kaassalade. Best machtig, maar het smaakt goed. Beter nog smaakt manlief de halve liter Paulaner Pils en mij de lemonata, lekker fris! Overigens - ter info - het is hier (zoals verwacht) bloedheet, vochtig benauwd. Veel drinken, uit de zon blijven en op het bovendek van de bus is het best lekker.
Om de hoek, iets voorbij het Raffles Hotel stappen we weer op de bus, een andere route, en gaan verder met de sightseeing.
We hebben om 18:30 uur een reservatie in het Equinox restaurant op de 70e verdieping van het Swissotel The Stamford. Speciaal geboekt voor het hopelijk magnifieke uitzicht. Dit betekent dat we wel rond de klok van 17:00 terug moeten zijn in het hotel, om tijd te hebben voor een douche en een telefoontje naar pa om te laten weten dat we veilig in Singapore zijn geland. We stappen uit de bus aan de andere kant van de baai, tegenover ons hotel.
Langs de rechterkant wandelen we op ons gemak terug naar het hotel, gedeeltelijk door de shoppingmal met heel veel dure winkels van het Marina Bay Sands hotel. Het grote hotel, 3 torens met een bovenbouw, op de foto hierboven. Aan het einde van de baai, waar deze in verbinding staat met de zee, kunnen we via een voetgangersbrug aan de kant van ons hotel komen. Een hypermoderne brug, de Helix, waarin voor een vermogen aan roestvrijstaal is verwerkt. We zijn amper onderaan de brug of we moeten rennen om onder de brug te schuilen voor wederom een regenbui. Het plenst er zomaar uit, nog een geluk dat het warm water regent hier.
Tussen de buien door lukt het om redelijk droog het hotel te bereiken en maken we ons gereed voor de avond. Hoewel het restaurant op loopafstand is van ons hotel, regent het nog steeds en maken we een kort ritje met de taxi. Aangekomen in het Equinox restaurant krijgen we een tafel aan het raam en dit uitzicht is nog beter dan vanuit onze hotelkamer! Ik heb foto's gemaakt om iets na half 7 terwijl de avond inviel en later terwijl het al echt donker was. We starten de avond met een heerlijk glas champagne en gaan verder met het 5-gangen tasting menu en de bijpassende wijnen. We starten met een beetcarrot salad waarvan ik geen foto heb gemaakt, waarschijnlijk omdat ik van mijn apropos was dat beetcarrot rode bietjes zijn. Jakkes! Manlief heeft mazzel, een dubbele portie. Gevolgd door gerookte zalm met een heerlijke dressing. Een erg smakelijke vissoep met dumplings. Als hoofdgerecht eend voor manlief en heilbot voor mij. Dit was zo lekker dat de borden leeg waren voordat ik eraan dacht een foto te maken. Ook het dessert van chocolade, mascarpone sorbet en gekristaliseerde sinaasappel was overheerlijk, ik was nog juist op tijd om een foto te maken!
Als we om 23:00 uur het restaurant verlaten is het droog en besluiten we terug te lopen, een wandelingetje van 10 minuten. De temperatuur is plezierig, door de bui voelt het wat koeler aan hoewel altijd nog een 26 graden. Halverwege de rit verlies ik het dopje van mijn hak, klik boem, klik boem, klik boem. Ik heb slechts 2 paar geklede schoenen bij, dus zo kan ik de vakantie niet door, dat moet worden gemaakt. Ik informeer meteen bij de concierge van het hotel waar de dichtstbijzijnde schoenmaker te vinden is. Ze zal dit uitzoeken en zorgen dat de informatie wordt bezorgd. Een half uurtje later wordt er een brief onder de deur van de kamer geschoven, Mister Chuan schoenrepair, Millennia Walk-mall, op zaterdag open van 10:15 tot 14:15 uur. Dat is voor morgen, nu eerst lekker slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten