Om 08:30 uur verplaatsen we ons naar het Olympic Restaurant, onze plaats van samenkomst voor disembarkation (verlaten van het schip). Hoe toepasselijk! We zijn nog maar ternauwernood binnen en we krijgen te horen dat we van boord mogen. Nou ja, mogen, moeten! We lopen naar de uitgang, halen de laatste keer onze seapas door de kaartlezer en lopen verder naar de terminal. Daar aangekomen staan onze koffers keurig gereed onder groen nummer 29 en we sluiten aan bij de rij voor de douane. Dat blijkt hier ook al een fluitje van een cent te zijn en in no time staan we buiten te wachten voor een taxi. Daar kunnen ze in Fort Lauderdale of Miami nog iets van leren!
Tien minuten later zijn we al bij het hotel en wat blijkt - hier hadden we op gehoopt, maar niet verwacht - ze hebben direct een kamer beschikbaar. Geweldig, dan kunnen de koffers mee naar boven en hoeven we ze niet in bewaring te geven. We zitten deze keer om de andere hoek van het hotel en hebben dus uitzicht op het reuzenrad, de baai, het Marina Bay Sands Hotel met daarachter Garden by the Bays en in de verte zien we Millie liggen.
Vanwege het weer 2 weken geleden is een bezoek aan de Gardens erbij ingeschoten en de planning voor vandaag is eerst naar het Marina Bay Sands Hotel te lopen en daar het observatiedeck te bezoeken en daarna door te wandelen naar de Gardens.
Inmiddels is het toch al bijna half elf en als we gebruik willen maken van het brunch/lunchbuffet moeten we over een 2-tal uurtjes al weer terug zijn. Het buffet sluit om 15.00 uur. Er is echter ook een avondbuffet en dat lijkt ons een betere optie. Ten eerste, we zijn niet echt hongerig op dit moment en als we vanavond nog lekker eten voordat we vertrekken kunnen we de vliegtuighap overslaan. Zo wordt besloten en we rapen onze spullen bij elkaar om naar buiten te gaan. Moeten de paraplu's mee? Mwa, het ziet er best goed uit buiten, doe maar niet. Zeker weten? Ehhh, ja, zeker weten. We gaan onderweg.
We passeren weer langs het podium waar men 2 weken geleden aan het opbouwen was voor het Chinese Nieuwjaar. Er is inmiddels hard gewerkt en er zijn veel versieringen bijgeplaatst. Onder andere alle sterrenbeelden, met prominent in het midden de Slang, sterrenbeeld van het komende jaar.
We wandelen verder en lopen het shoppingcentre van het Marina Bay Sands Hotel in. Het is er nog niet erg druk, blijkbaar is het nog iets te vroeg om te winkelen. Het is werkelijk een prachtig winkelcentrum. Aangekomen in het hotel is het even zoeken om de toegang te vinden tot het observatiedeck. We moeten eerst weer naar buiten en dan met een roltrap naar beneden om vervolgens - na kaartjes te hebben gekocht - met de lift naar boven te gaan. Lekker logisch :) Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over de baai, de Gardens en Singapore.
Als we rond zijn gelopen hebben we ook uitzicht op de infity pool van het hotel. Ik weet niet of dit het enige zwembad is, want hoewel het een prachtig uitzicht heeft, vind ik het wel een beetje klein voor zo'n groot hotel.
We vervolgen snel onze weg. We nemen de lift naar beneden en lopen de centrale hal van het hotel in. Het hotel is werkelijk gigantisch groot!
Ook hier is het weer even zoeken hoe we naar de Gardens by the Bay moeten komen. We zien wel de verbindingsbrug, maar niet de toegang naar die brug. Ik klamp een beveiligingsbeamte aan en deze wijst de weg. Ook hier moeten we naar buiten, met de lift naar boven en dan over de brug. Zo gezegd en zo gedaan en de Gardens liggen in alle glorie voor ons.
Wat ons niet bevalt is de dreigende lucht. Hopelijk houden we het droog, zo onder paraplu's!!
We wandelen het park in en pikken bij de eerste de beste kiosk een plattegrond op. Ik ben erg benieuwd wat die grote glazen koepels zijn. Het blijken de Flower Dome en de Cloud Forest te zijn. Een soort van overdekte bloementuin en regenwoud. De tuinen zijn gratis, maar voor de domes moet entreegeld worden betaald, 28 Singapore Dollar per persoon. Er rijdt door de tuinen ook een treintje, $5 per persoon. We besluiten eerst naar het startpunt van het treintje te lopen om op die manier snel en doeltreffend de tuinen te bekijken. We lopen onder de grote "paddestoelen" door, enkele zijn met elkaar verbonden met een luchtbrug. Ook hiervoor dient toegang te worden betaald, $5 per persoon.
Er zijn diverse waterpartijen in het park, met verschillende kunstvormen.
We waren er al bang voor, het begint te regenen. Nee, plensen!!
We zijn gelukkig juist bij een overkapping waaronder een aantal banken staan en geduldig nemen we plaats om de bui af te wachten. We zitten er minstens een half uur voordat het eindelijk een beetje opklaart. Het treintje is een aantal maal gepasseerd. Normaal rijdt men open, maar bij regen kan men plastic zijwanden laten zakken zodat de mensen droog zitten. Nadeel is dat ze dan ook meteen nog amper zicht hebben. Daar ga je dan met je rondritje door de tuinen.
We wandelen deels onder de overkapping verder naar het beginpunt van het treintje. Gelukkig wordt het weer helemaal droog en een kwartiertje later zijn we onderweg. We gaan in rap tempo door het gehele park. Af en toe wordt er een fotostop gemaakt, zoals bij een gigantisch groot kunstwerk van een baby, speciaal .. Hoewel het park erg mooi is, valt de rondrit me enigszins tegen. Ik denk dat het park zich beter leent voor een goede wandeling zodat je op je gemak om diverse hoekjes kunt kijken.
Vlak voor het eindpunt stop het treintje bij de domes om passagiers de gelegenheid te geven hier al uit te stoppen en de domes te bezoeken. Wij stappen uit, kopen kaartjes en beginnen met de Flower Dome. Hier is maar één ding over te zeggen, fantastisch! Werkelijk een must-see als je in Singapore bent. We verwachtten overigens een broeierige warmte, maar het was er verbazingwekkend aangenaam binnen.
Inmiddels beginnen we toch wel trek te krijgen, we hebben per slot van rekening maar erg summier ontbeten vanochtend. Ik heb op de plattegrond gezien dat er een visrestaurant moet zijn. Na even zoeken blijkt dit precies tussen de 2 domes te liggen. We maken dus onze ronde af in de Flower Dome en lopen weer naar buiten, op zoek naar het restaurant. Het is er behoorlijk druk met grote chinese families. Er staan een aantal grote ronde tafels met draaischijven in het restaurant, zoals wij die ook kennen van bij de Chinees. Wij worden begeleid naar een tafeltje voor 2. We krijgen een menukaart en een bedrukt papier met hokjes om aan te kruisen en stippellijnen om hoeveelheden in te vullen. Al snelt blijkt de bedoeling. De menukaart bestaat prakttisch enkel uit dim sum en noodle gerechten. Op het kleine papiertje kruis je aan welke dim sum je wenst en hoeveel. Gelukkig staan op de kaart de ingredienten ook in het engels vermeld. Ik probeer zo goed en zo kwaad als het gaat een keuze te maken. Het valt al met al goed mee en ze hebben hier werkelijk geweldige dim sum!
Verder gaat het naar het Cloud Forest, een soort van overdekt regenwoud met een kunstmatig aangelegde berg en een waterval van 35 meter. Overweldigend en werkelijk fantastisch opgezet. Nogmaals, dit is een must-see voor iedereen die Singapore bezoekt, of je nu van de natuur houdt of niet. Je gaat met de lift naar boven en loopt via een zich naar beneden slingerende brug weer terug naar beneden.
We hebben inmiddels al gezien dat het buiten weer met bakken uit de lucht komt. Gelukkig kunnen we vanaf dit punt onder een droogloop tot bij de taxistandplaats komen. Of we hebben gewoon geen mazzel óf het regent gewoon erg vaak in Singapore, maar we besluiten het maar voor gezien te houden. Het plan was op ons gemak terug te wandelen naar het hotel, maar met dit weer is de taxi toch een betere oplossing.
Terug in het hotel doet manlief vooruitlopend op de lange vlucht naar huis een dutje, ik herorganiseer de koffers een beetje en doe een laatste weging om te zien of ik onder de 23 kg blijf en kijk een beetje tv. Nadat we allebei een lekkere royale douche hebben genomen - hoewel de douche aan boord niet slecht is, is het toch altijd een beetje behelpen met de waterdruk - gaan we iets na zessen naar het restaurant.
Werkelijk ongelooflijk. We hebben 2 weken geleden het lunchbuffet natuurlijk al gezien, maar toen heb ik niet echt met aandacht rondgekeken. Nu heb ik een rondje gedaan met m'n fototoestel in de aanslag en het is met geen woorden te beschrijven. Overweldigend, overdadig, uitnodigend ...... Kunst is je in te houden, kleine porties pakken zodat je zoveel mogelijk kunt proberen en proeven. Aan een tafel naast ons zit een chinese familie, vader met 2 opgeschoten zoons en oma. Ik verdenk oma ervan dat ze een week niet heeft gegeten want ze loopt continu op en neer om haar bord vol te scheppen. Ik kan niet begrijpen dat zo'n klein vrouwtje zoveel eten kan wegwerken!
Er volgen nu best veel foto's van het buffet, maar ik wil graag iedereen mee laten genieten. Het zou zonde zijn me te beperken tot slechts 3 of 4 foto's.
Compleet voldaan verlaten we om 20.00 uur het restaurant en gaan terug naar de kamer om de koffers op te halen zodat we kunnen uitchecken. Ik maak nog één foto van het uitzicht, het reuzenrad is verlicht alsook de voetgangersbrug naar het Marina Bay Sands Hotel.
Om half negen zitten we in de taxi naar het vliegveld, waar we een kleine 3 kwartier later worden afgezet. We vliegen pas om 23.30 uur, maar we hebben geen idee hoe druk het zal zijn en hoe lang de bagagecontrole in beslag zal nemen. We hadden gerust een uur later aan kunnen komen. Er staan geen rijen voor de incheckbalies en men blijkt hier het systeem te hanteren dat bagagecontrole ter plaatse bij iedere gate plaatsvindt. Dus de rij is nimmer langer dan het aantal mensen in jouw vliegtuig. Goed systeem!
We wachten tot de gate open gaat en omdat we Premium Voyageur vliegen mogen we aansluiten in de rij van First Class en Business passagiers. In een mum van tijd zijn we in de gate en dan is het nog een half uurtje wachten voordat we het vliegtuig in mogen. De terugreis gaat met een Boeing 777, maar we zitten wederom bij de nooduitgang. We vertrekken keurig op tijd en net als op de heenreis krijgt iedereen zodra we goed en wel in de lucht zijn het avondeten geserveerd. Uiteraard laten we dit aan ons voorbij gaan, wat heel verbaasde blikken oplevert van het cabinepersoneel. Blijkbaar zijn ze bang dat we iets tekort komen want even later krijgen we ieder een doosje met 3 bonbons aangeboden. Altijd lekker.
Zodra alles weer is opgeruimd gaan de lichten uit en proberen mensen te gaan slapen. Manlief heeft direct vanaf het begin al weer moeite met de stoel. Echt niet goed voor zijn rug. Ik doe een poging om te slapen en van de ruim 13 en een half uur durende vlucht lukt het me warempel om een drietal uurtjes te slapen/doezelen. Het wordt alleen hoe langer hoe kouder naast de nooduitgang. Ik heb al 2 dekentjes over m'n benen liggen, maar m'n hele linkerkant is ijs- en ijskoud. Hoe fijn de extra beenruimte ook is, we zijn inmiddels tot de conclusie gekomen dat dit absoluut geen goede plaatsen zijn.
Twee uur voor de landing gaan de lichten weer aan en wordt het ontbijt geserveerd. Ik beperk me tot het croissantje en het bakje yoghurt. Ik vraag om een cappuchino zoals op de heenvlucht. De steward is me echter vergeten en als alles al lang en breed weer is opgeruimd komt ie alsnog met een bakkie aanzetten, vergezeld van de nodige verontschuldigingen.
We arriveren zonder al te veel problemen in Parijs.
Leuk verslag met mooie foto's van het eten, toen wij hier waren in voorjaar 2012 was de " Garden Bay " nog niet klaar. Overigens de ronde draaiende tafel bij de chinees heet een " Lazy Susan "
BeantwoordenVerwijderen