zondag 3 februari 2013

Donderdag 31 januari 2013, cruisedag 12

We beginnen ons bezoek aan Penang, Maleisie met een ontbijt op ons balkon om 07:30 uur. Omstreeks 07:00 uur lagen we aan de pier en om 07:45 wordt omgeroepen dat het de passagiers is toegestaan van boord te gaan.We hebben vandaag een excursie van 7 uur, de Penang Grand Tour. Uiterlijk 16:30 uur moeten alle passagiers weer aan boord zijn voor de afvaart van 17:00 uur.

Natuurlijk staat ook hier weer een welkomstcomitee gereed. Muziek en dans en we krijgen een plattegrond overhandigd van George Town. We hoeven ook vandaag niet te tenderen, maar liggen aan de pier op 10 minuten lopen van het centrum. Ik hoop als we rond de klok van 4 uur terug zijn, nog even het centrum in te lopen. Als we richting onze bus lopen is de crew al druk bezig het schip te wassen.

We hebben een onzettend gezellige bus, compleet met gordijntjes en bloemetjesbekleding. Pure kitch :) Maar ..... het is gelukkig wel een erg comfortabele bus, met voldoende beenruimte (altijd een probleem). Onze eerste stop is de Kek Lok Si Temple, de grootste Chinese tempel in Zuid-Oost-Azie en ik denk ook wel de grootste bezienswaardigheid van Penang.










We verlaten de pier langs de kustweg en vangen een eerste glimp op van de Penang bridge, met 13,5 km blijkbaar de 4e langste brug van de wereld. Tijdens onze rit merk ik op dat Penang een eigen versie heeft van de Petronas Twin Towers, compleet met verbindingsbrug. Als we in de buurt komen van de tempel worden de straten nauwer en rijden we dwars door een druk winkelgebied. Het aanbod is erg divers, van kleding en schoenen tot groenten, vis en eetstalletjes. Het is er gezellig druk.












We stoppen aan de voet van het tempelcomplex, vanaf hier is het 150 traptreden omhoog om de ingang van het complex te bereiken. Binnen het complex zijn er natuurlijk ook nog de nodige trappen te beklimmen, dus manlief maakt wijzelijk gebruik van de mini-van die bezoekers voor $4 naar een hoger gelegen punt brengt. Ik sluit aan bij de meute die via de trappen naar boven gaat. Gelukkig is het parcours deels overkapt want het is hier 36 graden Celsius met een luchtvochtigheid van 90%. Met andere woorden: peentjes zweten. Maar ..... toch raken we er al een beetje aan gewend. We hebben gewoon nog een week of 4 vakantie nodig :)

Halfweg onze klim komen we bij een vijver waarin een paar honderd schildpadden zitten/zwemmen. De gids doet een hele uitleg over geluk e.d., maar door het geroezemoes van alle bezoekers kan ik het helaas niet zo goed volgen. Voor $1 kan men een bosje groen kopen om de schildpadden te voeren. Ze komen niks tekort!






We lopen verder langs de uiteraard ook hier aanwezige souvenirwinkels, waar honderden lampions aan het plafond hangen, en bereiken uiteindelijk de eerste binnenplaats van de tempel. Prachtig, alles is perfect onderhouden en erg kleurrijk. Vanwege het komende Chinese Nieuwjaar zijn er nog extra versieringen aangebracht, wat dat betreft vallen we met onze neus in de boter. We doen met onze gids een hele ronde door het complex - manlief is inmiddels ook aangesloten - en om iedere hoek is er weer iets anders indrukwekkends te zien. Ik vraag de gids naar het grote beeld helemaal in de top van het tempelcomplex en naar de mooie witte toren (ik zie mensen bovenin de toren), maar hij geeft aan dat voor de toren minstens 30 minuten nodig is en om het grote beeld te bereiken moet men minstens 45 minuten uittrekken. Dat zit er voor ons helaas niet in, maar we hebben toch een goed beeld gekregen van het gehele complex. Een ieder die meer tijd heeft of zijn bezoek aan Penang wil beperken tot enkel een bezoek aan deze tempel, moet hiervoor minimaal 3 uur rekenen, rekeninghoudend met andere bezoekers die in de weg lopen, die een fotomoment langer laten duren dan je zou willen en uiteraard, de temperatuur. Je kunt de trappen niet met dezelfde snelheid nemen als in Nederland.












We passeren een foto van hoe het tempelcomplex er bij avond uitziet, prachtig verlicht! Helaas zien we niet in de gelegenheid dit met eigen ogen te aanschouwen, dus we moeten genoegen nemen met een foto van de foto.




Het loont af en toe de moeite omhoog te kijken, de plafonds zijn overweldigend mooi. Een kunstwerk op zich.


En hier moet je vanzelf om lachen, toch?







Als de gids de gehele kudde weer compleet in de bus heeft zitten, wordt de reis vervolgd naar onze volgende bezienswaardigheid, Thai Buddhist Tenoke, de op 3 na grootste liggende Buddha ter wereld. Zij/hij (dat is blijkbaar een onbeslist iets) is inderdaad enorm. Ook in deze tempel is het weer zaak te letten op de kleine details, zoals de muurbekleding, allemaal kleine beeldjes. Achter de Buddha staan honderden kleine urnen van overledenen.



















Hoewel niet in het programma opgenomen, heeft de gids vooraf aangegeven dat wie tijd heeft even de straat over moet steken om in de Burmese Buddhisttempel te gaan kijken. Inderdaad, 2 tempels recht tegenover elkaar, een drukke straat dus. Het krioelt hier van de toeristen. Ik heb nog precies 10 minuten om het gehele complex te bekijken, dus met de camera in de aanslag ren ik praktisch overal langs. Het complex is gigantisch! Vooraan de grote tempel met het grote beeld en de prachtige plafonds en versieringen van houtsnijwerk. Maar als ik weer naar buiten loop blijkt er nog een hele tuin achter te liggen, met tempels, vijvers, beelden. Op het laatst ben ik dus echt aan het rennen, we hebben een tijd doorgekregen om terug bij de bus te zijn. Maar ... we redden het en zijn niet de laatste.




















Lunchtijd! Ook deze excursie voorziet in een lunchbuffet en we hopen dat het deze keer beter aan onze verwachtigen voldoet. De lunch vindt plaats in een groot hotelresort, prachtig gelegen aan een lang strand. Hoewel ook deze lunch voorziet in de behoeften van onze amerikaanse medepassagiers, is de keuze hier veel groter en zijn er diverse Maleisische gerechten voorzien. Vanwege de drukte missen we helaas het overzicht, maar ik heb heerlijke vis gevonden en manlief heeft een of andere curry en natuurlijk satestokjes. Dat laatste heb ik ook, MET pindasaus, niet te eten zo pittig! Manlief vindt het allemaal wel meevallen, maar ik besluit de sate links te laten liggen.










Na een uur zit iedereen weer in de bus naar Batu Ferringhi, voor een bezoek aan een vlinderfarm. Dit is iets wat we al vaker hebben gezien, vorig jaar nog in Costa Rica, maar ik heb daar geen moeite mee. Het blijft altijd mooi al die verschillende gekleurde en prachtige exemplaren te zien.












Hierna gaat de rit verder door de heuvels met een stop bij een fruit- en specerijenkraam, waar de gids wat uitleg geeft over de nootmuskaatnoot. In Maleisie gebruikt men de nootmuskaat niet voor bereiding van voedsel, maar men haalt er olie uit die werkelijk voor van alles en nog wat wordt gebruikt. Rugpijn? Nootmuskaatolie! Uitslag? Nootmuskaatolie! Massage? Nootmuskaatolie! We hebben een aantal Aziaten in de bus zitten en die vliegen met z'n allen op de olie af, gepakt en gezakt komen ze terug in de bus.

We rijden weer verder over het platteland en door verschillende kleine dorpjes. Verder zuidwaarts langs de kustweg en langs de Penang brug, waar we even uitstappen voor het maken van foto's. Er wordt over het gehele eiland ongelooflijk veel gebouwd en volgens de gids zijn Fillippijnen momenteel de grootste kopers. Het is al 16:30 als we aankomen bij de pier en omdat het 16:45 allemaal-aan-boord-is, heb ik helaas geen tijd meer om het centrum van Georgetown in te lopen. We "klimmen" via een behoorlijke steile loopbrug weer aan boord en onder het genot van respectievelijk een lekker koud pilsje en een colaatje zien we even later Penang aan de horizon verdwijnen. We vonden het vandaag een bijzonder geslaagde dag en Penang is absoluut een langer bezoek waard.





Vanavond is het een formele avond, dus als we een beetje afgekoeld zijn en fris gewassen hijsen we ons weer in pak en jurk en melden ons wederom bij Olympic Restaurant. Ik start de avond met een geitenkaassouffle die ik me nog herinner van voorgaande cruises. Erg lekker! Manlief kiest voor het buikspek, maar had graag gezien dat deze iets krokanter gebakken was.




Als hoofdgerecht hebben we beiden kalfsbiefstuk. Een heerlijk mals stuk vlees, maar voor mij wel iets te veel. Ik moet jammer genoeg een deel laten liggen, altijd zonde.




Omdat het vandaag een formele avond is besluiten we nog een dessert te bestellen en kieze voor het Grand Dessert, een combinatie van 6 verschillende dessertbereidingen samen te delen. Manlief begint links, ik begin links, we komen elkaar in het midden tegen en eten daarna de restanten op :) Een aantal glaasje zijn gewoonweg om uit te likken (doen we niet hoor!).


Vanavond is ook de laatste grote show van de Celebrity zangers en dansers. Een erg leuke show met heel veel herkenbare liedjes, meedeinen en meezingen (zachtjes) dus.




Het is 23:30 uur als de show is afgelopen. Hoog tijd om naar bed te gaan, morgen nog een laatste drukke dag in Phuket, Thailand.

1 opmerking: